نظم بحرانی و پیامدهای راهبرد دیپلماسی دفاعی جمهوری اسلامی ایران

شناخت و درک درست از محیط بین المللی، در شکل دهی به سیاست های دفاعی و موفقیت در آنها، نقش بسزایی دارد. یکی از مواردی که می تواند به درک درست از محیط بین المللی کمک نماید، نظریه های ارایه شده در این خصوص است. «نظریه نظم بحرانی» ازجمله این نظریه هاست که در وصف دنیای پیچیده و آشفته امروزی مطرح شده است. در این پژوهش تلاش شده است پیامدهای راهبرد دیپلماسی دفاعی جمهوری اسلامی ایران در وضعیت نظم بحرانی مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. برای این کار، با استفاده از روش میدانی (مصاحبه) داده ها و اطلاعات جمع آوری و ازطریق کدگذاری باز و محوری، داده ها مورد تحلیل کیفی قرار گرفته اند. جامعه آماری این تحقیق شامل تعداد 22 نفر از استادان، صاحب نظران و پژوهشگران مربوط به حوزه پژوهش است که با استفاده از روش تعیین نمونه گیری زنجیره ای انتخاب شده اند. نتایج پژوهش نشان می دهد، چنانچه جمهوری اسلامی ایران، از دیپلماسی دفاعی به عنوان یک راهبرد نرم در عرصه سیاست های دفاعی، بهره گیری بهینه به عمل آورد، آثار و پیامدهای مثبتی را در سطح ملی و بین المللی برای خود به دست می آورد و می تواند به حفظ تعادل نظام بین المللی کمک نماید. افزون براین، تحقق سیاست های دفاعی آسان تر خواهد شد و نشانه های آن را می توان در آرامش، بازدارندگی و امنیت در جامعه مشاهده کرد.