بررسی ارتباط هوش معنوی و رضایت شغلی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان

اعضاءهییت علمی ‎مهم‎ترین منابع دانشگاه‎ها و مسیول تربیت نیروی انسانی نظام بهداشتی درمانی کشور هستندو ارتقای رضایت‎مندی ایشان سبب ارتقای آموزش در دانشجویان و نظام سلامت کشور می‎گردد. هوش معنوی توانایی بکارگیری ارزش‎ها و کیفیت‎های ‎معنوی است به گونه‎ای که بتواند کارکرد روزانه و سلامت جسمی‎و روحی را ارتقا دهد. به نظر می‎رسد افزایش هوش معنوی می‎تواند با ارتقاء انگیزه اعضای هییت علمی ‎و کاهش اضطراب باعث بهبود رابطه استاد و دانشجو و نهایتا افزایش رضایت شغلی شود. بنابراین مطالعه حاضر جهت شناسایی همبستگی هوش معنوی با رضایت شغلی اعضای هییت علمی‎دانشگاه علوم پزشکی زاهدان طراحی شد.

پژوهش حاضر، مطالعه تحلیلی مقطعی است که در سال 1398 انجام شد و جامعه مورد مطالعه اعضای هییت علمی‎دانشگاه علوم پزشکی زاهدان بودند. ابزار جمع آوری داده‎ها پرسشنامه هوش معنوی کینگ SISRI و رضایت شغلی JDI و نرم افزار تجزیه و تحلیل آمار SPSS 16 بود.

در مطالعه حاضر تعداد 100 نفر عضو هییت علمی‎مورد بررسی قرار گرفت که 67 نفر هییت علمی ‎علوم پایه و 33 نفر هییت علمی‎علوم بالینی بودند. در مطالعه حاضر میانگین سابقه کار شرکت کننده‎ها 7/4± 74/ 10 سال بود. بین هوش معنوی و رضایت شغلی در جامعه مورد مطالعه ما ارتباط وجود نداشت. بین نمره هوش معنوی ونمره کلی رضایت شغلی در بین اعضای هییت علمی‎علوم پایه و علوم بالینی تفاوت معناداری وجود داشت. میانگین هوش معنوی و رضایت شغلی در بین اعضای هییت علمی‎علوم پایه بیشتر بود.

هر چند میانگین هوش معنوی و رضایت شغلی در بین اعضای هیت علمی‎علوم پایه بیشتر بود. اما هوش معنوی بر رضایت شغلی تاثیر قابل توجهی نداشت.