واکاوی ماهیت فقهی الکل و فراورده های الکلی

کاربرد گسترده الکل و فراورده های الکلی سبب شده که به یکی از مسایل چالشی برای مردم و علوم پزشکی تبدیل گردد که نیازمند بررسی ماهیت فقهی الکل است. از نظر فقهی، هر چیز مسکر(مستی آور) نجس و حرام است. اما مساله مسکر بودن الکل (نجاست و حرمت الکل) در بین فقها مساله ای اختلافی است. هر چند بخشی از این اختلاف، ناشی از تفاوت در مبانی فقهی است و گریزناپذیر است؛ اما برخی دیگر، به دلیل شناخت ناکافی نسبت به ماهیت الکل می باشد. در این تحقیق تلاش شده ماهیت الکل از منظر موضوع شناسی فقهی تبیین شده و ارتباط آن با دو مفهوم «خمر» و «مسکر» مورد بحث و بررسی قرار گیرد. مواد و روش ها: روش مطالعه در این پژوهش، توصیفی تحلیلی است که با مراجعه به متون دینی و علمی انجام شده است و اطلاعات به دست آمده دسته بندی و مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. یافته ها: الکل از موضوع ادله شرعی «خمر» و «مسکر» خارج می باشد و مصداق هیچ یک از مفاهیم شرعی «خمر» یا «مسکر» قرار نمی گیرد.