اثربخشی فعالیت های حرکتی با و بدون موسیقی بر چالاکی دست های کودکان با اختلال طیف اتیسم

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی فعالیت های حرکتی با و بدون موسیقی بر چالاکی دست های کودکان با اختلال طیف اتیسم بود. این مطالعه از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان (50 کودک؛ 18 دختر و 32 پسر) با اختلال طیف اتیسم با عملکرد بالا در شهر کرمان بود که از بین آن ها 22 کودک (15 دختر و 17 پسر) از مرکز اتیسم در دامنه سنی 7 تا 10 سال به صورت در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در گروه های پژوهش تقسیم شدند. ابزار سنجش شامل آزمون ارزیابی حرکات کودکان ویرایش دوم  (MABC-2) بود. مداخله حرکتی مدنظر به مدت 12 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 45 تا 60 دقیقه اجرا شد و همچنین در جلسات از موسیقی ارف استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها، از آزمون های تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک متغیره و از نرم افزار 20Spss- استفاده شد. نتایج نشان داد، گروه مداخله حرکتی همراه با موسیقی اثربخشی بیشتری بر بهبود آیتم های چالاکی دست ها در این کودکان داشت. همچنین گروه مداخله حرکتی بدون موسیقی نیز، باعث بهبود این آیتم ها شد؛ اما این اثرگذاری به اندازه گروه مداخله حرکتی همراه با موسیقی نبود (001/0>P). بر اساس یافته های پژوهش، فعالیت های موسیقایی- حرکتی، می تواند به عنوان یک مداخله درمانی حرکتی مناسب برای بهبود چالاکی دست های این کودکان پیشنهاد شود.