اثرات محلول پاشی آهن از منابع سولفاته و کلاته بر عملکرد و کیفیت میوه درختان پسته رقم اوحدی در استان کرمان

در مناطق پسته کاری به دلیل بالا بودن pH خاک جذب عناصر غذایی کم نیاز از خاک با مشکل مواجه است. یکی از راه های رفع این مشکل محلول پاشی این عناصر می باشد که بعد از انجام تجزیه برگ و تشخیص کمبود هر یک از عناصر قابل استفاده است. در این پژوهش اثرات محلول پاشی غلظت های مختلف آهن از دو منبع سولفاته و کلاته در دو فاصله زمانی متفاوت بر غلظت آهن گیاه، عملکرد و کیفیت میوه، مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش در چهار باغ یک هکتاری شامل دو باغ در شهرستان رفسنجان، یک باغ در شهرستان کرمان و یک باغ در شهرستان انار از مناطق پسته کاری استان کرمان روی درختان رقم اوحدی (فندقی) انجام شد. آزمایش در قالب طرح اسپلیت پلات با فاکتور اصلی فاصله زمانی محلول پاشی ها در دو سطح 15 و 30 روز و فاکتور فرعی نوع و غلظت های متفاوت کودهای حاوی آهن در پنج سطح شامل سولفات آهن 24 درصد با غلظت های یک و دو در هزار و کلات آهن 6 درصد با غلظت های یک ونیم و سه در هزار و شاهد (محلول پاشی با آب) در سه تکرار و هر تکرار شامل پنج درخت اجرا شد. اولین محلول پاشی اوایل اردیبهشت ماه بعد از کامل شدن برگ و در مراحل اولیه رشد میوه (مرحله ارزنی شدن میوه) انجام شد. وزن تر و خشک محصول، درصد پوکی، درصد خندانی، وزن صددانه محصول (اونس پسته)، درصد زودخندانی، طول و قطر شاخه سال جاری، تعداد جوانه های زایشی و رویشی، درصد ریزش جوانه ها و همچنین غلظت آهن برگ مورد اندازه گیری و محاسبه قرار گرفت. نتایج نشان داد که محلول پاشی کودهای آهن بر روی درختان پسته دارای کمبود این عنصر، اثرات مثبتی روی کمیت و کیفیت پسته دارد. در مجموع، سه مرتبه محلول پاشی آهن از منبع کلاته Fe-EDTA 6 درصد (ساخت داخل کشور) با غلظت 5/1 در هزار به فاصله 15 یا 30 روز از یکدیگر بیشترین اثر را در بهبود کمیت و کیفیت پسته داشت. بر اساس نتایج آزمایش، انجام محلول پاشی تیمار ذکر شده فوق در باغ های پسته دارای کمبود آهن، باعث افزایش 72 کیلوگرم در هکتار محصول پسته خشک شد. همچنین میزان پوکی، زودخندانی پسته و ریزش جوانه های زایشی به ترتیب 8، 3/1 و 7 درصد کاهش نشان داد. درصد خندانی نیز 5 در صد افزایش و انس پسته یک واحد کاهش یافت.