اثر تنش خشکی بر تغییرات آبسیزیک اسید، پتانسیل آب برگ و محتوای آب نسبی برگ برخی پایه های دانهالی پسته

این پژوهش به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر تغییرات اسیدآبسیزیک، پتانسیل آب و محتوای نسبی آب برگدر چهار پایه دانهالی پسته در سال 1390 در گلخانه آزمایشی گروه علوم باغبانی دانشگاه تربیت مدرس تهران انجام شد. تیمارهای آبیاری شامل تامین 100 درصد (بدون تنش)، 65 درصد (تنش متوسط) و 30 درصد (تنش شدید) نیاز تبخیر و تعرقی گیاه بودند که به مدت 75 روز روی دانهال های 4 ماهه پسته اعمال شدند. پایه های پسته اهلی (Pistacia vera) شامل بادامی زرند، قزوینی، سرخس و بنه (P. mutica) بودند. پارامترهای غلظت اسیدآبسیزیک برگ، پتانسیلآب برگ و محتوای نسبی آب برگ در دانهال های پسته بررسی شدند. نتایج نشان داد تنش آبی سبب کاهش پتانسیلآب و محتوای نسبی آب برگ گردید درحالیکه غلظت اسیدآبسیزیک برگ افزایش یافت. غلظت اسیدآبسیزیک در پایه سرخس در شرایط تنش خشکی با شدت بیشتری نسبت به پایه های دیگر افزایش یافت که می توان بیان کرد این پایه به میزان بیشتری تحت تاثیر تنش خشکی قرار گرفت. پایه بنه در همه سطوح کمترین میزان پتانسیل آب برگ را در بین پایه ها نشان داد. پتانسیل آب برگ پایه بنه در تنش متوسط 09/2- و در تنش شدید 48/2- مگا پاسکال بود. درحالی که تفاوت بین سایر پایه ها در پارامتر پتانسیل آب برگ معنی دار نبود. پایه های بنه و بادامی زرند، محتوای نسبی آب برگبالاتری در شرایط تنش داشتند. بالاتر بودن محتوای نسبی آب برگ در پایه بنه، علی رغم پتانسیل آب پایین تر می تواند به تنظیم اسمزی بهتر این پایه نسبت داده شود. با توجه به نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت که پایه های بنه و بادامی از تحمل به خشکی بیشتری برخوردار می باشند.