بررسی اثرات مداخلات دولتی بر عملکرد نوآورانه بنگاه‌ها:مطالعه موردی شرکت-های دانش بنیان حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات

مشوق های مالی و مالیاتی به عنوان یکی از ابزارهای مهم و متداول سیاستی در ایجاد نوآوری در بنگاه های خصوصی در نظر گرفته می شوند. در اغلب کشورها برنامه مدونی برای ارزیابی اثربخشی این سیاست ها در سطح بنگاه وجود دارد و از طریق شاخص ها و روش های مختلف این ارزیابی ها صورت می گیرد. بر اساس قانون حمایت از شرکت های دانش بنیان، این شرکت ها می توانند از معافیت مالیات بر فروش به مدت 15 سال و تسهیلات کم بهره برای توسعه فناوری و تجاری سازی بهره مند شوند. هدف این مطالعه بررسی اثربخشی این ابزارهای حمایتی، بر عملکرد بنگاه های کوچک دانش بنیان در دسته فناوری اطلاعات و ارتباطات می باشد. اثر افزونگی ورودی و خروجی این حمایت ها از طریق بررسی تغییرات در نیروی انسانی تحقیق و توسعه، محصول جدید و فروش، قبل و بعد از دریافت ترکیب های مختلف از ابزارهای سیاستی در شرکت های دانش بنیان کوچک (کمتر از 50 نفر) تحلیل خواهد شد. در این پژوهش برای تحلیل اثرات مستقیم و متقابل میان ابزارهای سیاستی از روش کمی "طرح عاملی 22" استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان دهنده تاثیر معنادار تسهیلات بر افزایش نیروی انسانی تحقیق و توسعه و وجود اثر متقابل میان تسهیلات و معافیت مالیاتی بر افزایش محصولات جدید است. بنابراین می توان نتیجه گرفت اگر چه شرکت های دانش بنیان از این مشوق ها در جهت افزایش نیروی انسانی تحقیق و توسعه و تولید محصول جدید بهره گرفته اند، اما در فروش این محصولات در بازار چندان موفق نبوده اند.