تاثیرمحلول‌پاشی برگی نانوکلات‌آهن و منگنز بر محتوای قند، آنتوسیانین و ‌اسید آسکوربیک حبه‌های انگور بیدانه‌سفید طی مراحل غوره‌گی و رسیدن

تغذیه برگی یک روش سریع و کارآمد جهت تامین نیاز غذایی تاک به ویژه در مراحل بحرانی رشد است. در این پژوهش تاثیر محلول‏پاشی نانوکلات آهن و منگنز در سه سطح (0، 5/0 و 1درصد) با سه تکرار و در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی، بر میزان pH، اسیدیته قابل‏تیتراسیون، مواد جامد محلول کل، آنتوسیانین و اسید آسکوربیک در دو مرحله غوره گی و رسیدگی کامل، در یک قطعه باغ انگور رقم "بیدانه‏سفید" واقع در شهرستان ملایر ارزیابی شد. بر اساس نتایج کمترین میزان اسیدیته (pH) مربوط به نمونه شاهد در مرحله غورگی(5/2) و بیشترین میزان این صفت کیفی مربوط به تیمار آهن 1 درصد با میزان (75/3) در مرحله رسیدگی بوده است. همچنین کمترین میزان اسیدیته قابل‏تیتراسیون (TA) مربوط به تیمار آهن 1 درصد در مرحله رسیدگی (9/0 درصد) و بیشترین میزان این صفت کیفی مربوط به نمونه شاهد (75/1 درصد) در مرحله غورگی بود. کمترین میزان مواد جامدمحلول ( 0Brix9)، مربوط به نمونه شاهد در مرحله غورگی و بیشترین میزان این صفت کیفی ( 0Brix4/25) مربوط به تیمار منگنز 1 درصد  در مرحله رسیدگی بود. همچنین نتایج نشان داد که کمترین میزان آنتوسیانین مربوط به نمونه شاهد در مرحله غورگی (02/0 میلی‏گرم در 100گرم وزن میوه) و بیشترین میزان آن مربوط به تیمار منگنز 5/0 درصد در مرحله رسیدگی (071/0 میلی‏گرم در 100گرم وزن میوه) می باشد. بیشترین میزان اسید آسکوربیک مربوط به تیمار منگنز 1 درصد در مرحله رسیدگی (6/24 میلی‏گرم در 100گرم وزن حبه) و کمترین میزان این صفت کیفی مربوط به نمونه شاهد با مقدار (04/9 میلی‏گرم در 100گرم وزن حبه) در مرحله غورگی بود. به طور کلی طبق این مطالعه، این نتیجه حاصل شد که فاکتورهای کیفی ذکر شده در میوه انگور تحت اثر محلول‏پاشی آهن و نانوکلات منگنز  در هر در هر دو مرحله غوره گی و رسیدگی کامل بهبود یافته‏اند.