تفاوت شاخص های بهبود سلامت قلب در ترکیب اسیدهای چرب خاویار دریایی و پرورشی فیل ماهی (Huso huso) دریای مازندران

ترکیبات تقریبی، اسیدهای چرب و شاخص های تغذیه ای موثر بر سلامت قلب انسان بین خاویار فیل ماهی (Huso huso) دریایی دریای مازندران و خاویار فیل ماهی پرورش یافته در آب شیرین مورد مقایسه قرار گرفت. اندازه گیری پروتئین، چربی، رطوبت و خاکستر با روش استاندارد اندازه گیری ترکیبات تقریبی و سنجش ترکیبات اسیدهای چرب نیز توسط روش گازکروماتوگرافی صورت گرفت. نتایج نشان داد، مقدار ترکیبات تقریبی بین دو نمونه تفاوت معنی داری نداشت، ولیکن برخی از ترکیبات اسیدهای چرب دو نمونه با یکدیگر متفاوت بودند (05/0>p). میزان لینولییک اسید (linoleic acid, C18:2n6) در خاویار فیل ماهی پرورشی 32/8% بود که به طور چشمگیری بیشتر از خاویار دریایی 37/0% بود (05/0>p). امگا-3 (ω-3) تفاوت معنی داری در نمونه دریایی و پرورشی بترتیب 42/38 و 42/30 % نداشت، لیکن امگا-6 (ω-6) در نمونه دریایی 27/13 % به طور معنی داری از نوع پرورشی 29/17 % کمتر بود. نسبت امگا-3 به امگا-6 در خاویار دریایی 9/2 بالاتر از نمونه پرورشی 75/1 بود (05/0>p). شاخص های آتروژنیک (AI) 29/0 و28/0، ترومبوژنیک (TI) 18/0 و 21/0، نسبت هایپوکلسترومی به هایپرکلسترومی (HH) 52/2 و 45/2، پلی ین (PI) 73/1 و 46/1 و قابلیت اکسیداسیون چربی (PDI) 86/326 و 03/269 نیز بترتیب در خاویار دریایی و پرورشی تفاوت معنی داری نداشتند. مطابق نتایج، خاویار پرورشی می تواند جایگزین غذایی مناسبی برای نوع دریایی خود باشد و اسیدهای چرب این نوع خاویار از میزان شاخص های کیفی تغذیه ای مناسبی به منظور جلوگیری از بیماری های قلبی-عروقی برخوردار می باشد که این امر خود در حفظ جمعیت دریایی این گونه با ارزش اهمیت شایان توجهی خواهد بود.