راهبرد همزیستی مسالمت آمیز درون مرزی و فرامرزی در دیپلماسی چندضلعی عمومی پیامبر اسلام (ص)

دیپلماسی عمومی با راهبرد همزیستی مسالمت آمیز در اسلام دارای پیشینه ای طولانی است و تاریخچه کاربرد آن به دوران زمامداری پیامبر (ص) بازمی گردد. درواقع، پیامبر اسلام (ص) در کنار استفاده از دیپلماسی در چارچوب سنتی و مرسوم آن، از دیپلماسی عمومی برای برقراری ارتباط با ملت ها و انجام رسالت جهانی خود استفاده کرده است. اما در این میان، یکی از جنبه های بسیار مهم زندگی پیامبر (ص) حیات دیپلماسی عمومی پیامبر (ص) است؛ یعنی شیوه های ارتباطی و دیپلماسی که به کار بستن آن ها از سوی پیامبر (ص) موجب شد تا دین اسلام و آموزه های آن، ابتدا در میان ساکنان عرب نواحی مرکزی شبه جزیره عربستان و سپس در قسمت پهناوری از جهان انتشار یابد. این پژوهش در پی پاسخ به این پرسش اساسی است که در راهبرد همزیستی مسالمت آمیز درون مرزی و فرامرزی در دیپلماسی چندضلعی عمومی پیامبر اسلام (ص) از چه روش هایی استفاده شده است؟. روش پژوهش توصیفی تحلیلی می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که دیپلماسی عمومی پیامبر اسلام با راهبرد همزیستی مسالمت آمیز با بهره گیری از در سه سطح توانسته ایفای نقش کند و از رهگذر این تعامل هم افزا بر سیاست همزیستی مسالمت آمیز درون مرزی و برون مرزی تاثیرگذار باشد. پیامبر (ص) با داشتن ویژگی هایی همانند گشودگی، همدلی، حمایتگری، مثبت گرایی و مساوات طلبی، شیوه ای ستودنی از ارتباطات و دیپلماسی عمومی را به وسیله دعوت خصوصی و عمومی؛ روش مسالمت آمیز سیاسی؛ پیمان های مختلف با قبایل درون مرزی و همسایگان مرزی به منصه ظهور رساند.