اثر چندریختی تک نوکلئوتیدی عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز بر حافظه دانشجویان

عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز (BDNF) یکی از فراوانترین عوامل نروتروفیک در مغز فرد بالغ است، و با رشد، شکل پذیری سیناپسی، یادگیری، حافظه و تسهیل فرایندهای شناخنی در ارتباط است. وجود چندریختی val66met در کدین 66 ژن BDNF ترشح این پروتئین را دچار اختلال می کند. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر چندریختی تک نوکلیوتیدی عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز بر نمره حافظه و بهره ی حافظه می باشد.

100 دانشجو از دانشگاه کاشان (میانگین سنی 20/2±60/21) به صورت تصادفی انتخاب شدند و پس استخراج DNA ژنومیک، انجام واکنش زنجیره پلی مراز(PCR) با استفاده از پرایمر روبه جلو 5-ACTCTGGAGAGCGTGAAT-3 و پرایمر معکوس 5-ATACTGTCACACACGCTG-3، تایید صحت محصول PCR با استفاده از ژل الکتروفرز 5/1درصد و در نهایت تعیین توالی با استفاده از آنالیزگر ABI PRISM 7000 Sequencing، 46 نفر از آنها فاقد چندریخیتی val66met، و 54 نفر از آنها تحت تاثیر این چندریختی (حامل متیونین) شناسایی شدند. سپس با استفاده از آزمون حافظه وکسلر نمره ی حافظه و بهره ی حافظه شرکت کنندگان مورد آزمون قرار گرفت. همچنین به منظور بررسی توزیع طبیعی داده های تحقیق از آزمون شاپیرو ویلک و برای آزمون فرضیه تحقیق از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره با استفاده از نرم افزارSpss  استفاده شد. 

نتایج نشان داد افراد فاقد چندریختی در نمره ی حافظه و بهره ی حافظه به صورت معناداری بهتر از حاملان متیونین بودند (P<0.001). بررسی خرده مقیاس های وکسلر نشان داد که این برتری بیشتر متاثر از خرده مقیاس های حافظه ی منطقی و یادگیری تداعی بود.

به طورکلی نتایج نشان از تاثیر چندریختی val66met بر حافظه و بهره ی حافظه دارد، به گونه ای که وجود این چندریختی در برخی از افراد احتمالا از طریق اختلال در ترشح BDNF توانایی آن ها نسبت افراد فاقد این چندریختی را تضعیف می کند.