نقش مدیران دانشگاهی در توسعه اعضای هیات علمی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی (مورد مطالعه: دانشگاه های جامع شهر تهران)

هدف پژوهش حاضر سنجش نقش مدیران دانشگاهی در توسعه اعضای هیات علمی در دانشگاه های جامع شهر تهران بود. این پژوهش از لحاظ هدف از نوع پژوهش کاربردی و از حیث گردآوری داده های پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه های جامع شهر تهران شامل دانشگاه تهران، شهیدبهشتی، تربیت مدرس و الزهرا به تعداد 3389 نفر بودند. با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی متناسب  با حجم، تعداد 229 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده های پژوهش از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پژوهش آمار توصیفی(میانگین، انحراف استاندارد، فراوانی و درصد) و آمار استنباطی (آزمون تحلیل واریانس یک راهه، آزمون تعقیبی ال اس دی) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که از دیدگاه اعضای هیات علمی نقش مدیران دانشگاهی در توسعه اعضای هیات علمی یک نقش خنثی است و مدیران دانشگاهی نسب به توسعه اعضای هیات علمی بی تفاوت هستند. همچنین حمایت مدیران دانشگاهی از توسعه اعضای هیات علمی در سطح پذیرش و باور است اما پشتیبانی و مشارکتی در این زمینه ندارند. تفاوت معناداری بین انواع نقش های مدیران دانشگاهی(حمایتی، غیرحمایتی و خنثی) در دانشگاه ها و گروه های علمی مورد مطالعه وجود داشت. با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که خنثی بودن مدیران دانشگاهی نسبت به توسعه اعضای هیات علمی و عدم حمایت آن ها به صورت عملیاتی در سطح مشارکت و پشتیبانی از برنامه های توسعه اعضای هیات علمی کیفیت آموزش در دانشگاه را با چالش های متعددی روبرو خواهد نمود.