بهترین مدل احتمال و مدل مرکب خطی تعمیم یافته دوره های تر و خشک سالانه ساحل جنوبی دریای خزر

هدف این مطالعه تعیین مناسبترین توزیع احتمال و مدل مرکب خطی تعمیم یافته دوره های تر و خشک در ساحل جنوبی دریای خزر است. بدین منظور از داده های بارش روزانه 8 ایستگاه این ناحیه به مدت 55 سال(1960 تا 2015) استفاده شده است. تحلیل دوره های تر و خشک سالانه نشان داد، بیشترین فراوانی دوره تر از نوع یک و دو روزه بوده و دوره تر بیش از 4 روزه در ناحیه غربی بیشتر از شرق ناحیه است. در واقع اکثر سیستم های بارانزا دارای تداوم یک و دو روزه هستند. همچنین ارزیابی دوره های تر و خشک ناحیه با 11 توزیع پیوسته آماری نشان داد که بهترین مدل احتمال دوره های تر از نوع توزیع گامای دوپارامتری، لوگ نرمال دوپارامتری، لوگ لوجستیک دوپارامتری، گامای تعمیم یافته چهارپارامتری، گامای تعمیم یافته سه پارامتری، گامای دو پارامتری، گامای سه پارامتری و لوگ لوجستیک سه پارامتری هستند. اما دوره های خشک ناحیه با سه توزیع پارتوی تعمیم یافته، لوجستیک تعمیم یافته و توزیع حد تعمیم یافته برازش بهتری دارند. البته توزیع مناسب با استفاده از آزمون GOF کلموگروف-اسمیرنف تایید شده است. در همین راستا به دلیل رفتار تصادفی دوره های تر و خشک سالانه، از مدل های مرکب خطی تعمیم یافته جهت ارزیابی مدل رگرسیونی مناسبتر استفاده شد. بهترین مدل دوره تر سالانه، لوگ دوجمله ای منفی، لوگ پواسون، لوگ نرمال و لگاریتمی گاما شناخته شد. در همین راستا مدل مناسب دوره خشک سالانه از نوع لوگ پواسون، لوگ نرمال و توزیع دوجمله ای منفی با استفاده از معیار AICC و BIC تعیین گردید.