پیامد کاربرد قارچ مایکوریزا بر برخی ویژگی های بیوشیمیایی ارقام گندم در خاک آلوده به سرب

افزایش آلودگی خاک با فلزات سنگین یکی از مهم ترین موضوعات در سراسر جهان به شمار می رود که امروزه در کانون توجهات قرار گرفته است. سرب به عنوان یکی از خطرناک ترین فلزات سنگین و آلاینده های شیمیایی پایدار، بر محیط زیست به خصوص فعالیت های متابولیکی و فیزیولوژیکی موجودات زنده تاثیر می گذارد و در نهایت به سلامت محیط زیست و انسان آسیب های جدی وارد می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر کاربرد و عدم کاربرد قارچ مایکوریزا (Rhizophagus irregularis) بر میزان فعالیت برخی خصوصیات بیوشیمیایی 10 ژنوتیپ گندم در سه غلظت مختلف سرب (0، 218 و 437 میلی گرم بر کیلوگرم) در خاک انجام گردید. با افزایش غلظت سرب، میزان مالون دی آلدهید نیز افزایش یافت که در نتیجه ی تخریب سلول های گیاهی می باشد. مقادیر پرولین رقم پارس در هر دو تیمار عدم کاربرد و کاربرد قارچ مایکوریزا در غلظت 218 میلی گرم بر کیلوگرم سرب و نیز رقم سیروان در تیمار عدم کاربرد قارچ و غلظت 218 میلی گرم بر کیلوگرم سرب به ترتیب در بالاترین مقدار قرار داشت. فعالیت کاتالاز رقم بهار در تیمار عدم کاربرد قارچ با غلظت 218 میلی گرم بر کیلوگرم سرب در بیشترین سطح بود. رقم روشن در غلظت 218 میلی گرم بر کیلوگرم دارای فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز بالایی بود. پس از این رقم، ارقام بک کراس روشن و پیشتاز در همین غلظت میزان بیش تری از فعالیت این آنزیم را به خود اختصاص دادند. مقدار پراکسید هیدروژن با تغییر غلظت سرب از 0 به 218 میلی گرم بر کیلوگرم کاهش نشان داد، درحالی که در غلظت 437 میلی گرم بر کیلوگرم مقدار آن افزایش داشت. با افزایش غلظت سرب میزان کلروفیل a کاهش و میزان کلروفیل b افزایش یافت. کاربرد قارچ مایکوریزا بر آنزیم های مالون دی آلدیید، پرولین، کاتالاز و پراکسید هیدروژن تاثیرگذار بود و سبب کاهش مقدار این آنزیم ها در مقایسه با شاهد شد.