آینده نگری باز رویکردی راهبردی برای توسعه نوآوری باز : تاکید بر چارچوب ارزش های رقابتی

تغییر و تحولات مستمر در فناوری ها و مدل ‌‌های کسب و کار، موجب گردیده است سازمان ها برای استفاده سریع از فرصت های پیش‌آمده و گریز از ریسک های مخرب آینده، به راهبردهای جدیدی روی آورند. آینده نگری باز یکی از راهبردهای نوینی است که با تاکید توامان بر مهارت ها و قابلیت های دورنی و بیرونی، سازمان ها را قادر ‌‌می‌سازد ایده های جدید را برای ارایه محصولات و خدمات نوآورانه شناسایی کنند و بر پیچیدگی های محیطی کسب و کارها فایق آیند.هدف این پژوهش، بررسی تاثیر آینده نگری باز بر نوآوری باز و با تاکید بر چارچوب ارزش های رقابتی در صنعت نساجی است. روش تحقیق در این مقاله مبتنی بر روش دلفی متخصصین بوده و از هم‌اندیشی متخصصین به صورت پانل و دلفی در صنعت نساجی برای ارزیابی تاثیرگذاری دانش آینده پژوهی بر الگوهای برنامه ریزی و سیاست گذاری در دانش برنامه ریزی و توسعه استفاده شده است. این مقاله از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه و روش گردآوری داده ها و تحلیل آنها، توصیفی- اکتشافی و از نوع همبستگی است. دستاورد اصلی این مقاله تعیین حوزه های اولویت دار دستیابی به مرجعیت علمی در صنعت نساجی با مشارکت تمامی ذی‌نفعان بوده است. این مقاله توانسته است تاثیر انواع فرهنگ ها بر آینده نگری و نوآوری باز را به تصویر کشد. تحلیل مسیر مدل ساختاری بیانگر آن است که آینده نگری باز با ضریب 0.43 اثر مثبتی بر نوآوری باز دارد و فرهنگ انسان‌گرا و توسعه‌گرا محرک های قوی برای آینده نگری باز و نوآوری باز هستند و فرهنگ بروکراتیک مانعی برای موفقیت پروژه های آینده نگری باز و بهبود نوآوری باز محسوب می شود.آینده نگری باز به ‌عنوان یک رویکرد راهبردی می‌تواند با گسترش تفکر خلاق و استفاده از دیدگاه های مختلف، شرکت‌‌ها را از وابستگی به مسیر و قفل شدن در نوآوری‌‌های فعلی باز دارد و ریسک های آینده صنعت نساجی را کاهش دهد.