نیازسنجی آموزشی برای بازنگری برنامه دکترای مددکاری اجتماعی، یک مطالعه کیفی

برنامه آموزشی دکترای مددکاری اجتماعی در سال1382 به تصویب رسید و در سال1385 دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی اولین دانشجویان دکترا را پذیرش نمود. برنامه آموزشی مذکور از زمان تصویب مورد بازنگری قرار نگرفته است. با توجه به تغییرات گسترده اجتماعی در این سال ها به خصوص در حوزه سلامت اجتماعی و نیز تغییر در سیاست های اجتماعی در ایران برنامه آموزشی دکترای مددکاری اجتماعی به اندازه کافی پاسخگوی نیاز های جامعه و دانشجویان نیست. به همین منظور ضرورت دارد نظرات ذی نفعان در رابطه با بازنگری برنامه مورد تحلیل قرار گیرد.

این پژوهش به روش تحلیل محتوا جهت دار انجام شد. دوازده شرکت کننده از جمله استادان، دانشجویان و دانش آموختگان دکترای رشته مددکاری اجتماعی به روش نمونه گیری هدفمند وارد مطالعه شده و با آن ها مصاحبه شد. 

شرکت کنندگان در پژوهش اهداف و وظایف متنوعی را برای دانش آموختگان دکترای مددکاری اجتماعی پیشنهاد کردند از جمله سیاستگذاری، رهبری و برنامه ریزی، نقد نظریه ها و نظریه پردازی، آموزش نظری و عملی و سرپرستی، پژوهش و مداخلات بالینی. فارغ التحصیلی در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد مددکاری اجتماعی و همچنین داشتن سابقه کار به عنوان مهمترین معیارهای پذیرش دانشجویان معرفی شد. شرکت کنندگان بر ضرورت پیش بینی دروس عملی، کارآموزی و کارورزی علاوه بر واحدهای نظری تاکید نمودند. 

پیشنهاد می شود سیاستگذاری، رهبری و برنامه ریزی، نقد نظریه ها و نظریه پردازی، آموزش نظری و عملی و سرپرستی، پژوهش و مداخلات بالینی به عنوان وظایف اصلی دانش آموختگان دکترای مددکاری اجتماعی در بازنگری برنامه آموزش دکترای مددکاری اجتماعی مورد توجه قرار گیرند. بر همین اساس باید افرادی در دوره دکترا پذیرش شوند که از سوابق تحصیلی و شغلی مناسب برای سپری کردن این دوره برخوردار باشند. در عین حال در نظر گرفتن روش های متناسب آموزشی و پیش بینی دروس عملی، کارآموزی و کارورزی در بازنگری برنامه درسی دکترای مددکاری اجتماعی ضروری به نظر می رسد.