اثربخشی طرحواره درمانی بر نشخوارهای ذهنی و اضطراب بیماران وسواسی

محققان در دهه های اخیر علاقه زیادی به بررسی عوامل شناختی در بیماران وسواسی پیدا کردند؛ طرحواره درمانی یکی از رویکردهای درمانی موثر در حیطه های مختلف است. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر نشخوارهای ذهنی و اضطراب بیماران وسواسی بود

روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را تما‎می افراد مبتلا به وسواس منقطه 1 تهران تشکیل دادند. از طریق فراخوان و مراجعه به کلینیک های روانشناسی منطقه 1 شهر تهران، 30 نفر مبتلا به وسواس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند؛ بدین ترتیب ابتدا پرسشنامه های نشخوارهای ذهنی و اضطراب به عنوان پیش آزمون اجرا شد سپس گروه آزمایش تحت طرحواره درمانی به مدت 10 جلسه قرار گرفتند و در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد و داده های پژوهش با استفاده از کورایانس مورد تحلیل قرار گرفت.

نتایج کواریانس نشان داد که طرحواره درمانی بر کاهش نشخوارهای ذهنی و اضطراب بیماران وسواس تاثیر مثبت و معنی داری دار (0/001 ≤p).

با استفاده از رویکرد طرحواره درمانی می توان نشخوارهای ذهنی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال وسواس را کاهش داد.