بررسی مقایسه ای سطح سلامت عمومی پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کردستان و تامین اجتماعی در سال 1397

کار طولانی با بیماران بدحال، و ایفای نقش حمایتی بیماران خاص، پرستاران را مستعد ابتلا به انواع اختلالات جسمی می کند که در نهایت اختلالات خلقی، انزوای اجتماعی، خستگی، عصبانیت، افسردگی و اضطراب را به دنبال دارد. لذا این مطالعه، با هدف مقایسه سطح سلامت عمومی پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کردستان و تامین اجتماعی در سال 1397 به انجام رسید.

این مطالعه به صورت توصیفی -تحلیلی در سال 1397 بر روی 400 نفر از پرستاران شاغل در دانشگاه علوم پزشکی کردستان (300 نفر) و تامین اجتماعی (100 نفر) انجام شد ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه مشخصات فردی بود که با کمک مصاحبه تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار (SPSS) و آزمون های آماری تی وکای دو انجام شد میزان P کمتراز 0/05 معنی دار بود.

نتایج نشان داد که پرستاران دانشگاه علوم پزشکی نسبت به پرستاران تامین اجتماعی از نظر بعد جسمانی و روابط اجتماعی از سلامت پایین تری برخوردار بودند و در بعد اضطراب و اختلال خواب نسبت به پرستاران تامین اجتماعی از سلامت بالاتری برخوردار بودند (0/01=p). در حالی که در مورد میل به خودکشی و افسردگی پرستاران در دو محیط پژوهش تفاوت آماری معنی داری نداشتند (0/06=p). همچنین ارتباط معنی داری در مورد نمرات کسب شده در سطح سلامت عمومی کلی پرستاران دانشگاه علوم پزشکی و تامین اجتماعی وجود داشت (0/001=p). به این معنا که پرستاران تامین اجتماعی نسبت به پرستاران دانشگاه علوم پزشکی از سلامت عمومی بهتری برخوردار بودند.

با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، سلامت عمومی پرستاران شاغل در دانشگاه علوم پزشکی و تامین اجتماعی در ابعاد مختلف دارای مشکلاتی است که این مطلب موجب ارایه خدمات پرستاری با کیفیت پایین و کاهش سلامت جامعه می گردد؛ لذا مسئولین پرستاری می بایست راهکارهایی را جهت ارتقا سلامت پرستاران و در نهایت مردم جامعه در برنامه ریزی های خود قرار دهند.