کاربرد سلول های بنیادی در درمان بیماری آلزایمر

مقدمه بیماری آلزایمر (AD)، متداول ترین زوال عقل در جمعیت سالخورده است. آلزایمر یک اختلال دایمی و پیشرونده مغز است که باعث بروز خسارات سنگین اجتماعی و مالی در سراسر جهان می شود، این بیماری با کاهش پیشرفت های نورون و اتصالات سیناپسی پس از رسوب پروتئین آمیلویید بتا (Aβ) مشخص می شود. AD دارای علایمی مانند، توانایی ضعیف در درک یا استفاده نادرست از کلمات، عدم تعادل در راه رفتن و اختلال در عملکردهای اجرایی در حوزه برنامه ریزی، سفارش و تصمیم گیری است. به طور کلی، طبقه بندی AD به دو شکل خانوادگی و پراکنده است. درمان های جاری برای بیماران مبتلا به AD تنها می تواند علایم را کاهش دهد، اما نمی تواند به طور کامل از انحطاط عصبی جلوگیری کند، بنابراین هیچ بهبود دراز مدتی ایجاد نمی گردد. سلول های بنیادی سلول های نامتمایز هستند که دارای توانایی تولید بسیاری از انواع مختلف سلول ها در بدن می باشند. تعداد بسیاری از داده ها نشان دهنده پتانسیل درمانی سلول های بنیادی برای انواع بیماری های عصبی است. مطالعات متعدد نشان دادند که سلول های عصبی و گلیال با موفقیت از سلول های بنیادی مختلف تمایز یافته اند. در این مقاله مروری، به بررسی درمان های بیماری آلزایمر توسط انواع سلول های بنیادی پرداخته ایم.