مقایسه تاب آوری و سلامت روانی در والدین افراد با و بدون آسیب جسمی حرکتی

از آن جایی که معلولیت و مشکلات مربوط به آن دایمی است، می تواند روی سلامت روانی و تاب آوری والدین تاثیر عمیقی داشته باشد.

هدف پژوهش حاضر مقایسه تاب آوری و سلامت روانی در والدین افراد با و بدون آسیب جسمی حرکتی بود.

جامعه آماری پژوهش علی مقایسه ای حاضر، همه والدین افراد با و بدون آسیب جسمی حرکتی ساکن شهر شیراز بود؛ که فرزندان 10-18 سال داشتند. نمونه 120 والد دارای فرزند با آسیب جسمی حرکتی با انتخاب هدفمند از مدارس و مراکز خدمات افراد با آسیب جسمی حرکتی و 120 والد دارای فرزند بدون آسیب جسمی حرکتی با انتخاب تصادفی چند مرحله ای از مدارس شیراز بودند. پرسشنامه های تاب آوری کانر-دیویدسون (CD-RTS9) و سلامت روان (GHQ28) برای جمع آوری داد ه ها استفاده شدند. داده ها با روش تحلیل واریانس دوراهه و چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

تحلیل یافته ها نشان داد تاب آوری و سلامت روانی (علایم جسمانی، علایم افسردگی، کارکرد اجتماعی و اضطراب) والدین افراد با آسیب جسمی حرکتی به طور معنی داری از والدین افراد بدون آسیب جسمی حرکتی پایین تر بود) 0/001>P).

براساس یافته ها پیشنهاد می شود برای ارتقا سطح سلامت روان و تاب آوری والدین افراد با آسیب جسمی حرکتی، برنامه های مداخله مناسب طراحی و اجرا گردند.