اثربخشی آموزش مدیریت خشم بر تاب آوری، سخت رویی و سلامت عمومی دانش آموزان دختر هنرستانی

هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش مدیریت خشم بر تاب آوری، سخت رویی و سلامت عمومی دانش آموزان دختر هنرستانی منطقه 13 تهران بود. 

پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی، از نظر هدف، کاربردی، و ازنظر نوع طرح، شبه آزمایشی است. در این پژوهش از طرح پیش آزمون و پس آزمون با یک بار پیگیری سه ماهه همراه با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان هنرستانی منطقه 13 شهر تهران در سال 1396 بود. بدین منظور 60 نفر از دانش آموزان جامعه موردنظر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (40 نفر) و کنترل (20 نفر) تقسیم شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه حالت صفت بیان خشم STAXI-2، مقیاس تاب آوری کونور دیویدسون، پرسش نامه سخت رویی کوباسا، مقیاس سلامت عمومی 82-GHQ و همچنین آموزش پروتکل مدیریت خشم به صورت گروهی در 12 جلسه هفتگی بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر توسط نسخه 24 نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.

تحلیل داده ها نشان داد که آموزش کنترل خشم به صورت معناداری موجب کاهش میزان خشم و افزایش میزان تاب آوری، سخت رویی و سلامت عمومی در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد (0/05> P). 

با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت که با برگزاری جلسات روان شناختی آموزشی مانند آموزش مدیریت خشم در مدارس می توان به افزایش سلامت روان در میان دانش آموزان کمک کرد.