بررسی تاثیر سیگنال NAO بر بارش های ایران با رهیافت تحلیل شبکه درماه های نوامبر تا آوریل 1979-2016

نمایش و کمی کردن چگونگی تاثیرگذاری سیگنال های بزرگ مقیاس اقلیمی بر بارش منطقه ای و جهانی یکی از مسایل مورد توجه محققان است. رهیافت جدید تحلیل شبکه امکان بررسی سامانه های پیچیده ای مانند اقلیم را فراهم می سازد. هدف این پژوهش، بررسی سیگنال اقلیمی نوسان اطلس شمالی NAO بر بارش های ایران با رهیافت تحلیل شبکه است. داده های باز تحلیل بارش روزانه از پایگاه داده ERA-Interim و شاخص روزانه NAO در ماه های سرد سال، نوامبر تا آوریل 1979-2016 دریافت شدند. میانگین متحرک هفتگی داده ها با هدف هموارسازی تغییرات بارش محاسبه و ضریب همبستگی متقابل پیرسون پیراسته  برای تصحیح اریبی ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. سال هایی که NAO بیشترین فعالیت را در فازهای منفی و مثبت داشته به عنوان فاز مثبت و منفی قوی درنظرگرفته شده اند. شبکه ها بر اساس چگالی ثابت 05/0 ایجاد و توزیع درجه راس آنها بررسی شد. درجه راس نشان دهنده میزان همبستگی معنی دار میان سری زمانی بارش نقاط شبکه است. نتایج نشان داد که تاثیرپذیری بارش ها در ایران از فازهای NAO به خوبی قابل نمایش، تجزیه و تحلیل با رهیافت شبکه است. بارش در فاز منفی NAO همراه با افزایش درجه راس به طور ویژه در شمال غرب و سپس جنوب غربی کشور است. آستانه انتخاب ضرایب همبستگی معنی دار در فاز منفی از 42 صدم به 46 صدم افزایش یافت. همچنین، این شبکه در فاز مثبت NAO همراه با افزایش درجه راس در جنوب کشور و افزایش آستانه شبکه از 42 صدم در سال های عادی به 43 صدم است.