بررسی تاثیر عصاره هیدروالکلی زغال اخته بر پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در شرایط in vitro و زخم های ناشی از آن در موش های Balb/c

آنتی موان پنج ظرفیتی ضد لیشمانیازیس مشکلات بازگشت بیماری، مقاومت دارویی، عوارض دارویی و دوره درمان طولانی مدت دارند. لذا پژوهش در مورد داروهای جدید بویژه ترکیبات گیاهی بدون عوارض جانبی ضروری می باشد.

مطالعه حاضر با بررسی تاثیر عصاره هیدروالکلی زغال اخته بر فرم پروماستیگوت لیشمانیا ماژور در شرایط آزمایشگاهی و زخم ناشی از آن در موش Balb/c انجام پذیرفت.

رقت های مختلف عصاره هیدروالکلی گیاه زغال اخته به روش ماسراسیون تهیه شد. محیط کشت RPMI حاوی 105×5 پروماستیگوت لیشمانیا ماژور به پلیت های کشت 96 خانه اضافه شد و عصاره با غلظت های مختلف اضافه شد. محلول MTT اضافه شد و جذب نوری در طول موج 570 نانومتر خوانده شد. 60 سر موش Balb/c پس از تلقیح پروماستیگوت لیشمانیا ماژور، در قاعده دم و ایجاد ضایعه لیشمانیوز، غلظت های مختلف عصاره، به صورت یک روز در میان به مدت 30 روز به گروه های آزمون تزریق شد. قطر زخم ها و بار انگلی، قبل و پس از درمان در تمام گروه ها تعیین و نتایج ثبت شد و با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها نشان داد که اثر عصاره زغال اخته بر ممانعت کنندگی رشد انگل، به دوز و زمان تیمار وابسته است و همه غلظت های عصاره توانستند باعث کاهش قطر زخم و کاهش بار انگلی شوند.

مطالعه حاضر نشان داد که عصاره تاثیر بالایی را در ممانعت از رشد پروماستیگوت در شرایط آزمایشگاهی و حیوانی دارد و توصیه می شود در آینده تاثیر پماد و ژل گیاهان مذکور بر لیشمانیوز جلدی مورد بررسی قرار گیرد.