شناسایی مولفه های اثرگذار در مربی گری فرایند کارورزی دانشجومعلمان در دانشگاه فرهنگیان: رویکردی کیفی

نتایج پژوهش های متعدد، از کاستی های فرایند کارورزی حکایت دارد. خلا رویکرد مربی گری در تربیت حرفه ای و کارورزی مشهود است که منجر به کاستی های بسیاری در فرایند کارورزی شده است. از این رو، هدف پژوهش حاضر، شناسایی مولفه ها و عناصر اثرگذار بر مربی گری فرایند کارورزی دانشجومعلمان در دانشگاه فرهنگیان بود. به این منظور، مطالعه کیفی با روش نظریه داده بنیاد و طرح نوخاسته انجام گرفت. 13 نفر از صاحب نظران به روش نمونه گیری هدفمند و با معیار اشباع نظری داده ها انتخاب شدند. جامعه مورد بررسی خبرگان دانشگاهی مطلع از تربیت معلم و فرایند کارورزی آن، شامل افرادی بودند که در زمینه مربی گری فرایند کارورزی دانشجومعلمان دارای تجارب زیسته بودند و در بازه زمانی 1386 تا 1396 اقدام به تالیف کتاب، مقاله علمی- پژوهشی، طرح پژوهشی کرده اند. برای گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختار یافته بهره گرفته شد. پرسش های اصلی مصاحبه با تکنیک 5W1H طراحی و اجرا شد. ضریب پایایی بین کدگذاران 78/0، و پایایی کدگذاری مجدد 89/0 به دست آمد. برای شناسایی مضامین و مقوله های مربی گری فرایند کارورزی دانشجومعلمان، روش تحلیل مضمون به کار گرفته شد. در نهایت، 13 مولفه اثرگذار در مربی گری فرایند کارورزی دانشجومعلمان شناسایی شد که عبارت اند از بالندگی حرفه ای، کنشگران، فرایند یاددهی- یادگیری، انتخاب گری، تعاملات متاملانه، ساختار، انگیزاننده ها ، سازگاری و انطباق، فرهنگ، برنامه درسی، تسهیل گری ، مدیریت و رهبری و تضمین کیفیت.