ارزیابی میزان تجمع زیستی عناصر سنگین در بافت عضله ماهی سیم (Abramis brama orientalis Berg, 1905) (مطالعه موردی: رودخانه سیاه درویشان، استان گیلان)

عناصر سنگین با توجه به اینکه دارای ماهیتی غیرتخریب پذیر و قابلیت زیادی برای تجمع زیستی در بافت جانداران آبزی هستند، مخاطره ای جدی برای آبزیان و همینطور سلامت انسان ها به حساب می آیند، بنابراین این پژوهش با هدف ارزیابی مقدار و ترتیب انباشت عنصرهای سنگین فلزی تجمع یافته در بافت خوراکی عضله ماهی سیم (Abramis brama orientalis) نمونه برداری گردیده از رودخانه سیاه درویشان به عنوان یکی از گونه ماهیان قابل توجه و بهره مند از ارزش اقتصادی و بوم شناسی بالا و در نهایت تشخیص میزان سطح سلامت بهداشتی آن برای مصارف انسانی، انجام شده است. در آزمایش کنونی، مقدار انباشت یازده عنصر (نیکل، سلنیوم، آهن، کروم، سرب، روی، کادمیوم، آرسنیک، جیوه، منگنز و مس) در بافت عضله 30 قطعه ماهی سیم صید شده با کمک تور سالیک پرتابی از رودخانه سیاه درویشان استان گیلان با به کارگیری دستگاه طیف سنجی جذب اتمی مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفتند. مقدار تجمع عنصرهای مورد بررسی در بافت عضله به ترتیب: روی (2/443±34/807)، آهن (2/325±27/110)، مس (0/361±4/264)، منگنز (0/073±2/087)، سلنیوم (0/045±0/843)، سرب (0/079±0/821)، آرسنیک (0/025±0/713)، کادمیوم (0/016±0/293)، نیکل (0/015±0/183)، کروم (0/018±0/151) و جیوه (0/005±0/088) میکروگرم بر گرم وزن خشک، بود. نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان داد، میانگین انباشت بیولوژیک تمامی عنصرهای بررسی شده در بافت عضله ماهی سیم به غیر از منگنز، آرسنیک، سرب و کادمیوم در سطحی پایین تر از استاندارد مورد تایید نهاد FAO/WHO بودند. این یافته ها نشان دهنده اهمیت توجه دقیق تر به عوامل افزایش دهنده این عنصرها در محیط زیست گونه مذکور می باشد.