استعاره مفهومی زن در ادبیات داستانی دهه هشتاد بر اساس رویکرد تحلیل انتقادی استعاره

پیوند زبان و ادبیات در انتقال ایدیولوژی ها از حوزه های جذاب و کاربردی در زبانشناسی معاصر است؛ ازآنجاکه علاوه بر زبان، شیوه تفکر ما نیز استعاری است، با بررسی استعاره های یک متن می توان به تفکر غالب در یک گفتمان دست یافت. ادبیات داستانی، داستان شخصیت ها و موقعیت هایی را روایت می کند که با تجربه ها و تفکرات و مشاهدات انسانی ارتباط دارد و خواننده را در کنار لذت بردن به تفکر درباره محتوای داستان و ایدیولوژی نویسنده وا می دارد؛ بنابراین بررسی تفکر غالب در گفتمان به دلیل تعامل بین مخاطب و جامعه اهمیت دارد. در این پژوهش با بررسی استعاره های مفهومی حوزه مقصد زن، تاثیر ایدیولوژی فمینیستی ارزیابی شد. داده های کمی این پژوهش، که به روش توصیفی- تحلیلی انجام شد، شامل 136 استعاره مفهومی با حوزه مقصد زن بود که از بین آثار 6 نویسنده زن و مرد (در دهه هشتاد شمسی) نمونه گیری و ارزیابی شد. براساس نتایج، 17حوزه مبدا شامل حیوان، گیاه، غذا، ظرف، مبارزه، مذهب، شی، تجارت، شغل، چاه، آب، آتش، نور، ابزار، رویداد، کوه و معدن برای مفهوم سازی زن به کاررفته است و استعاره های معدودی تحت تاثیر تفکر فمینیستی است؛ اگرچه می توان رگه هایی از تغییر نگرش کلیشه ای به زن را در آثار داستانی مشاهده کرد اما ایدیولوژی غالب همچنان نگاه سنتی است.