اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر بخشودگی بین فردی و صمیمت زناشویی زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی

تجربه خیانت زناشویی از طرف همسران، معضلی است که بنیان خانواده را تحت تاثیر قرار داده و ارتباط زناشویی را دچار اختلال می کند. دو مولفه روانشناختی مورد توجه در این فرایند، بخشودگی بین فردی و صمیمت زناشویی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر بخشودگی بین فردی و صمیمت زناشویی زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی انجام شد.

در این پژوهش از روش نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را تمامی زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی منطقه 1 تهران تشکیل دادند. از این جامعه، 30 نفر بصورت دردسترس انتخاب شدند و بصورت تصادفی در دوگروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس بخشودگی بین فردی پولارد و پرسشنامه صمیمت زناشویی باگاروزی بود. روش اجرا بدین ترتیب بود که بعد از پیش آزمون، درمان پذیرش و تعهد برای گروه آزمایش اجرا گردید در نهایت از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. یافته های پژوهش با استفاده از کواریانس تحلیل شدند.

یافته ها نشان داد میانگین بخشودگی بین فردی و صمیمت زناشویی گروه آزمایش در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش پیدا کرده است. نتیجه تحلیل کواریانس نشان داد که پس از حذف اثر پیش آزمون، میانگین نمرات پس آزمون دو گروه اختلاف آماری معناداری داشتند (0/001<p).

این مطالعه نشان می دهد که درمان پذیرش و تعهد بر افزایش بخشودگی بین فردی و صمیمت زناشویی زنان آسیب دیده از خیانت همسر اثربخش است.