مدل سازی آزمایشگاهی تاثیر حجم و شکل الوار شناور و ارتفاع جریان سیل بر شرایط هیدرولیکی حالت انسداد جریان رودخانه، در مقطع پل

وقوع سیل علاوه بر تخریب به دلیل قدرت رانش حجم عظیم سیال در مسیر جریان رودخانه، خسارات ثانویه همچون بسط جریان در حاشیه مسیر اصلی را نیز درپی دارد. یکی از دلایل اصلی ورود جریان به زمین های کناری مسیل، گرفتگی مقطعی از مسیر اصلی آب رودخانه است. این گرفتگی به دلایل متعدد از جمله جمع شدگی الوار شناور در محل پل ها می باشد. پژوهش حاضر با مدل سازی آزمایشگاهی، فرآیند انسداد جریان به دلیل توقف الوار شناور در مقاطع سازه های هیدرولیکی تقاطعی رودخانه های کوهستانی را به صورت دقیق تر بررسی می کند. برای این منظور پلی با نرده حفاظتی در یک کانال مستطیلی با قابلیت تغییر شیب، جهت مطالعه پدیده انسداد ساخته شد. آزمایش ها با استفاده از طول های مختلف از الوار شناور با شرایط تنه صاف و با شاخه و با تعداد متفاوت از الوار ورودی به صورت تک تک یا تجمعی صورت گرفته است. آزمایش ها با دو حالت مختلف وجود و عدم وجود پایه پل و در سه تراز مختلف از سطح آب محقق شده اند. همچنین نوع جریان آزمایش ها در دو حالت زیربحرانی و یک حالت فوق بحرانی، 3 شیب مختلف و 9 دبی متفاوت، مدل سازی گردید. هر یک از آزمایش ها با شرایط مشابه ده بار تکرار شد. نتایج آزمون ها نشان داد، تاثیر شاخه بر میزان بالاآمدگی جریان بیش از دو برابر الوار بدون شاخه است. و نیز این که با افزایش ارتفاع اولیه جریان و گذر آن از سطح زیر عرشه پل، میزان رشد بالاآمدگی سطح آب نسبت به ارتفاع اولیه، در اثر انسداد توسط الوار شناور کاهش پیدا می کند.