بررسی قابلیت ترکیب پذیری و ارزیابی مقاومت تلاقی های حاصل ازچند لاین ذرت دانه ای نسبت به بیماری پوسیدگی فوزاریومی بلال

پوسیدگی فوزاریومی بلال ذرت از رایج ترین بیماری ها در مناطق ذرت خیز جهان است که اغلب کنترل آن با روش های شیمیایی و زراعی بی اثر بوده و هزینه های تولید را افزایش می دهد، به همین دلیل مقاومت میزبانی بهترین روش پایداری و قابل تحمل برای کاهش تلفات است. بدین منظور در طی سال های زراعی 1395-1394 با انجام آزمایشی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی عراقی محله گرگان اقدام به تولید تلاقی های دای آلل دوطرفه و تلاقی برگشتی حاصل از تلاقی پنج لاین متحمل و حساس شد و سپس ارزیابی میزان مقاومت تلاقی ها در سال زراعی 1397-1396 بر اساس صفت شدت بیماری انجام شد. پس از ارزیابی صفت شدت بیماری نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین تلاقی های مختلف از نظر صفت مورد نظر وجود دارد و همچنین اثرات معنی دار ترکیب پذیری عمومی و خصوصی نشان دهنده نقش اثرات غالبیت و افزایشی در کنترل این بیماری می باشد. تلاقی ها در سه گروه نیمه مقاوم، نیمه حساس و حساس قرار گرفتند. در تجزیه خوشه ای انجام شده 15 تلاقی متحمل در یک گروه قرار گرفتند که دارای شدت بیماری بین 32-26 درصد بودند. بیشترین تعداد تلاقی نیمه متحمل حاصل تلاقی دو ژنوتیپ متحمل C7 و C5 با سایر ژنوتیپ ها بودند. این امر نشان می دهد این دو لاین می توانند منبع مناسب برای ایجاد ترکیبات هیبرید متحمل به بیماری فوزاریومی پوسیدگی بلال ذرت باشند.