تبیین کارکرد مولفه های جغرافیایی و ژئوپلیتیکی شکل‏ گیری روابط در منطقه ژئوپلیتیک امریکای لاتین

وقایع سال‏های اخیر در بیشتر مناطق جهان حاکی از آن است که عوامل جغرافیایی و مولفه‏ های ژیوپلیتیکی از بسترهای مهم و اثرگذار در شکل ‏گیری کیفیت روابط بین کشورها برای دست‏یابی به اهداف و منافع ملیاست. از جمله این مناطق،منطقه ژیوپلیتیک امریکای لاتین است که چشم‏انداز سیاسی‏-امنیتی آن دارای عوامل متعددی است که برخی از آن‏ها در شرایط جغرافیایی و ژیوپلیتیکی منطقه نهفته است. با توجه به چنین اهمیتی، نگارندگان در مقاله حاضر با ماهیت کاربردی و استفاده از روش تحلیلی‏- تبیینی درصدد برآمده ‏اندکارکرد عوامل جغرافیایی و ژیوپلیتیکی بین واحدهای سیاسی امریکای لاتین در مقیاس منطقه‏ای را ارزیابی کنند.براساس نتایج این بررسی،روابط ژیوپلیتیک در کشورهای امریکای لاتینعمدتا تحت تاثیر مولفه‏ های جغرافیایی و ژیوپلیتیکی مختلفی چون عامل مجاورت، تعداد همسایگان، ژیوپلیتیک منابع،ژیوپلیتیک گردشگری، و اتحادیه‏ های منطقه ‏ای قرار دارد و تحت تاثیر همین عناصرروابط مسالمت‏ آمیز در سطح منطقه ‏ای حاکم بوده و رویکرد غالب روابط ژیوپلیتیک منطقه بر مبنای الگوی تعامل شکل گرفته است. دورنمای آینده حاکی از آن است که کشورهای امریکای لاتین و خصوصا برزیل،به‏ عنوان رهبر منطقه، قادر به تنظیم تعاملات پایدار و مدیریت راهبردی است و همچنین،با توجه به تجانس تاریخی‏- فرهنگی و آرام ‏بودن فضای این منطقه،زمینه‏ های لازم برای ایجاد هویت منطقه ‏ای فراگیر و مشترک فراهم است که تحت این شرایط منطقه مذکور بر وضعیت کنونی خود،که در حاشیه ژیوپلیتیکی است، غلبه کرده و به مرحله ‏یکپارچگی خواهد رسید و الگوی روابط ژیوپلیتیک آن مبتنی بر رابطه تداوم شکل خواهد گرفت وآن هم باعث افزایش وزن ژیوپلیتیکی منطقه و هماوایی بیشتر آن با تحولات نظام ژیوپلیتیک پیرامونی و جهانی خواهد شد.