اعتبار سازه ی معیار نمره دهی مهارت نوشتن در آزمون جامع فارسی دانشگاه فردوسی برای غیرفارسی زبانان

سنجش زبان یکی از ارکان اساسی هر نظام آموزش زبان به شمار می آید. بخش عمده ای از کارآمدی مراکز آموزشی در گرو بهره گیری از شیوه های معتبر سنجش است. در پژوهش حاضر تلاش شده است تا به بررسی اعتبارسازه ای معیار نمره دهی مهارت نوشتن در آزمون رسمی پایان دوره ی مرکز زبان فارسی دانشگاه فردوسی پرداخته شود. به این منظور نتایج به دست آمده از یکی از آزمون های برگزار شده در این دانشگاه توسط مدل های  آماری راش و تحلیل عاملی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که سه سازه ی کیفیت زبان، انسجام و ارتباط با موضوع برای سنجش مهارت نوشتن از میزان اعتبار بالایی برخوردار هستند. در این میان سازه ی انسجام با 0.98 بیشترین میزان و دو سازه ی دیگر هر کدام با 0.97 دومین میزان بار عاملی را داشتند. همچنین در معیار نمره دهی این آزمون بسندگی از یک مقیاس شش درجه ای برای نمره دهی هر یک از سازه ها استفاده شده است. مدل آماری راش نشان داد که هر یک از ارزیاب ها توانسته اند به شکل نسبتا صحیحی از این مقیاس برای نمره دهی استفاده کنند، زیرا ترتیب آستانه ها مطابق ترتیب نمرات است و بهم ریختگی ندارد. از سویی دیگر نقشه ی آزمون دهنده پرسش گویای این امر بود که این مقیاس نمره دهی توانایی تمیز آزمون دهندگان ضعیف، متوسط و قوی را از یکدیگر دارد و مولفه ها و درجه های نمره گذاری (0 تا 5) همه ی گستره ی توانایی آزمون دهندگان را دربرمی گیرند و با این مقیاس می توان تمام داوطلبان با هر میزان توانایی نوشتن را اندازه گرفت. همچنین میزان پایایی نمره دهنده در این آزمون 0.96 برآورد شد که رقم بسیار مناسبی محسوب می شود.