صلاحیت های اعضای هیات علمی برای آموزش تنوع زیستی و محیط زیستی با رویکرد تحلیل محتوا

امروزه، موسسات آموزش عالی در سراسر جهان تغییر در ماموریت ها، اهداف و چشم اندازهای خود را برای توجه و تلفیق مسایل مربوط به حفظ تنوع زیستی در کارکردهای خود آغاز کرده اند. مولفه انسانی نظام آموزش عالی یکی از ارکان این نظام به شمار می رود که در پیوندی پویا و هماهنگ با دیگر مولفه ها نقش محوری را در پیشبرد اهداف نظام ایفا می کند. حال آنکه تا کنون در کشور تلاش موثری در زمینه شناسایی مولفه های اثرگذار در بهبود صلاحیت های حرفه ای اعضای هیات علمی صورت نگرفته است. لذا، این تحقیق به منظور شناسایی مولفه های صلاحیت های حرفه ای اعضای هیات علمی برای آموزش تنوع زیستی انجام گرفت. این پژوهش با رویکرد کیفی و با روش تحلیل محتوای استقرایی انجام شد. اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 24 نفر از متخصصان حوزه آموزش محیط زیست و تنوع زیستی که به روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شده بودند، جمع آوری شدند. تحلیل محتوای استقرایی با مشخص ساختن وجوه معنایی و سپس، برچسب زدن به آنها در قالب کدهای کیفی آغاز شد و با مقوله بندی کدها و ایجاد ارتباط بین مقوله ها ادامه یافت. این فرایند با استفاده از نرم افزار MAXQDA اجرا شد. برای اعتباربخشی یافته های کیفی از راهبردهای بازبینی مشارکت کنندگان و بازبینی متخصصان استفاده شد. یافته ها نشان داد که صلاحیت های حرفه ای اعضای هیات علمی برای آموزش تنوع زیستی شامل صلاحیت های مهارتی، صلاحیت های دانشی، صلاحیت های ارزشی و اخلاقی است که هر کدام نشانگرهایی دارد.