تاثیر شان درمانی بر ابعاد عملکردی کیفیت زندگی بیماران سرطانی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

در ایران سرطان ها سومین عامل مرگ ومیر محسوب می شوند. سرطان موجب مخدوش شدن ابعاد عملکردی کیفیت زندگی می شود. این مطالعه باهدف تعیین تاثیر شان درمانی بر ابعاد عملکردی کیفیت زندگی مبتلایان به سرطان انجام شد.

 پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی شاهددار است که در سال 1398 روی 76 بیمار مبتلا به سرطان دارای پرونده در بیمارستان ایرانمهر بیرجند انجام شد. قبل از مداخله، فرم دموگرافیک و پرسشنامه بعد عملکردی کیفیت زندگی بیماران سرطانی تکمیل شد. شرکت کنندگان به طور تصادفی در گروه های مداخله و کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله، شان درمانی در 3 تا 4 جلسه 45-30 دقیقه ای، انجام شد. در گروه کنترل، مداخله ای انجام نشد. 4 هفته پس از مداخله، پرسشنامه بعد عملکردی تکمیل شد.

نتایج آزمون من ویتنی نشان داد که قبل از مداخله، تفاوت معناداری بین میانگین نمرات ابعاد مختلف بعد عملکردی بین دو گروه مداخله و کنترل وجود نداشت(05/0<P). 4 هفته بعد از مداخله، میانگین و تغییرات میانگین نمرات عملکرد هیجانی و اجتماعی، افزایش معناداری در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل داشت (05/0<p)؛ اما میانگین نمرات عملکرد جسمانی، ایفای نقش و عملکرد شناختی در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل تغییرات معناداری نداشت (05/0<P). میانگین نمره کلی بعد عملکردی، افزایش معناداری در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل نشان داد (05/0<p).

شان درمانی می تواند به عنوان یکی از روش های حمایتی- تسکینی در بهبود بعد عملکردی کیفیت زندگی بیماران سرطانی مورد توجه قرار گیرد.