رابطه نمایه ی توده ی بدنی با قدردانی از بدن و نشانه های اختلال های خوردن: نقش تعدیل کننده ی خودشفقتی در دختران دانشجو
امروزه لاغری عموما معیاری برای زیبایی زنان در نظر گرفته می شود و نمایه ی توده ی بدنی بالا با پیامدهای منفی جسمانی و روانی از جمله تصویر بدنی منفی و اختلال های خوردن در میان زنان همراه است. بنابراین شناسایی عوامل موثر در کاهش این پیامدها ضروری به نظر می رسد. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش تعدیل کنندگی خودشفقتی در رابطه بین نمایه ی توده ی بدنی، قدردانی از بدن و نشانه های اختلال های خوردن بود.
روش پژوهش همبستگی و جامعه ی آماری، کلیه ی دانشجویان دختر شهر تهران در سال 1397 بودند که از این میان، 345 دانشجو به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تشخیصی اختلال های خوردن (EDDS)، مقیاس خودشفقتی (SCS) و مقیاس قدردانی از بدن (BAS-2) بود. داده ها، با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه (به شیوه ی سلسله مراتبی) تجزیه و تحلیل شد
نتایج نشان داد که نمایه ی توده ی بدنی با نشانه های اختلال خوردن رابطه ی مثبت معنادار (01/0>P) و با قدردانی از بدن و خودشفقتی رابطه ی منفی معنادار (01/0>P) دارد. از سوی دیگر، نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که خودشفقتی در رابطه ی بین نمایه ی توده ی بدنی و نشانه های اختلال خوردن نقش تعدیل کننده دارد (01/0>P)، اما خودشفقتی رابطه ی بین نمایه ی توده ی بدنی و قدردانی از بدن را تعدیل نکرد (05/0<P).
این یافته ها نشان می دهند خودشفقتی می تواند از زنان در برابر پیامدهای منفی نمایه ی توده ی بالا، محافظت کند. در نتیجه افزایش خودشفقتی، می تواند در بهبود سلامت روان شناختی و پیشگیری از اختلال ها، سودمند باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.