فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره آبی و بافری ژله رویال تازه و خشک شده به روش انجمادی و اثرات ضد باکتریایی آنها بر باکتری های دهانی و روده ای انسان

ژله رویال از دیرباز دارای نقش درمانی برای بیماری ها به ویژه عفونت ها بوده است. دراین مطالعه میزان فعالیت آنتی اکسیدانی و اثر ضد میکروبی ژله رویال بر باکتری های دهانی شامل: استرپتوکوک (موتانس، اپیدرمیدیس)، استافیلوکوک اوریوس و باکتری های معده - روده ای (استرپتوکوک سالیواریوس، اشریشیا کلی) مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا تاثیر دو حلال آبی و بافر فسفات بر میزان استحصال ترکیبات فنولی و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره استخراج شده  از 2 نمونه ژله رویال (تازه ایرانی، خشک تصعیدی ایرانی) بررسی شد. خواص ضد میکروبی عصاره ها در دو حلال آبی و بافر فسفات در غلظت های10،  15، 20 ، 25 و 30%  به روش میکروبراث دیلوشن(شاخص حداقل غلظت بازدارندگی رشد) و انتشار دیسک(قطر هاله عدم رشد) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد، بیشترین میزان ترکیبات فنولی مربوط به ژله رویال خشک تصعیدی ایرانی با  56/146 میکروگرم گالیک اسید در میلی لیتر ژله رویال بود. در ارتباط با خاصیت آنتی اکسیدانی نمونه ها،  بیشترین خاصیت آنتی اکسیدانی مربوط به ژله رویال خشک تصعیدی  با4/73% و کمترین مربوط به ژله رویال تازه ایرانی با 3/6% بود. در بررسی خاصیت ضد میکروبی نمونه ها، تاثیر پذیرترین باکتری نسبت به غلظت های مختلف آبی و بافری ژله رویال، استرپتوکوک موتانس و مقاوم ترین، اشریشیا کلی مشاهده شد. در ارتباط با غلظت های بافری نمونه ها، نتایج مشابهی با غلظت های آبی مشاهده گردید. در مورد میزان حداقل غلظت مهارکنندگی(MIC)، بیشترین درصد برای اشریشیا کلی در عصاره بافری گزارش  شد. به این ترتیب می توان ژله رویال را به عنوان منبعی از آنتی اکسیدان  طبیعی معرفی نمود که ناشی از حضور ترکیبات فنولی موجود دراین ماده است.