نقش کیفیت خواب، شخصیت صبحی- عصری و حساسیت پردازش حسی در پیش بینی عملکرد شغلی پرستاران

پرستاران یکی از ارکان های اصلی سازمان های بهداشتی می باشند که بخش مهمی از زندگیشان در ارتباط نزدیک با بیماران سپری می شود و عملکرد شغلی آن ها بر رضایت و سلامت بیماران تاثیر بسزایی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش کیفیت خواب، شخصیت صبحی- عصری و پردازش حسی در پیش بینی عملکرد شغلی پرستاران انجام گرفت.

روش مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر کرمانشاه در سال 1398 بودند، که از میان آن ها 120 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه کیفیت خواب پترزبورگ، پرسشنامه صبحگاهی- شامگاهی هورن و استرنبرگ، نیمرخ حسی براون و دان و پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان و به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 24، تجزیه و تحلیل شد.

نتایج نشان داد که عملکرد شغلی پرستاران با متغیرهای حساسیت حسی و شخصیت صبحی- عصری رابطه ی مثبت و با ثبت پایین و کیفیت خواب رابطه ی منفی دارد (01/0<p). اما عملکرد شغلی با احساس جویی و اجتناب حسی، هیچ گونه رابطه معناداری ندارد (05/0>p). نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که 61 درصد از کل واریانس عملکرد شغلی بر اساس حساسیت پردازش حسی، شخصیت صبحی- عصری و کیفیت خواب تبیین می شود (001/0<p).

با توجه به نتایج پژوهش، متغیرهای کیفیت خواب، شخصیت صبحی- عصری و مولفه های حساسیت حسی و ثبت پایین می توانند به صورت معنادار عملکرد شغلی را پیش بینی کنند. بر اساس نتایج این مطالعه، انتخاب شیفت های کاری پرستاران بر اساس ترجیح شبانه روزی، ارایه آموزش های لازم برای بهبود کیفیت خواب، روان درمانی مبتنی بر تغییر پردازش حسی با هدف افزایش حساسیت حسی و ثبت حسی برای بهبود عملکرد شغلی پرستاران پیشنهاد می شود.