بررسی حذف مالاشیت سبز از محلول های آبی با استفاده از فتوکاتالیست نانوذرات دی اکسید تیتانیوم و اکسیدروی

رنگ مالاشیت سبز کاربردهای صنعتی بسیار گسترده ای به خصوص در صنعت آبزی پروری در سراسر دنیا داشته است. تخلیه پساب های رنگی حاوی مالاشیت سبز به اکوسیستم های آبی خطرات بسیار جدی را برای سلامت انسان و محیط زیست ایجاد کرده است. هدف از این مطالعه بررسی حذف مالاشیت سبز از محلول های آبی با استفاده از فتوکاتالیست نانوذرات دی اکسید تیتانیوم (TiO2) و اکسید روی (ZnO) تحت تاثیر تابش نور فرابنفش (UV) می باشد. 

این مطالعه در مقیاس آزمایشگاهی به صورت ناپیوسته با استفاده از فرآیند فتوکاتالیستی با منبع تابش دو عدد لامپ فرابنفش (UV) دارای توان مصرفی 12 وات انجام شد. همچنین تاثیر فاکتورهای pH، مقدار نانوذرات، غلظت مالاشیت سبز و زمان تماس در حذف مالاشیت سبز از محلول های آبی مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها نشان دادند بیشترین درصد حذف مالاشیت سبز برای نانوذره دی اکسید تیتانیوم به مقدار 51/90 درصد در غلظت مالاشیت سبز 5/3 میلی گرم بر لیتر، pH 9، غلظت 2/5 میلی گرم بر لیتر نانوذره و 180 دقیقه بود. همچنین برای نانوذره اکسید روی به مقدار 23/91 درصد در غلظت مالاشیت سبز 14میلی گرم بر لیتر، pH 9، غلظت 6/2 میلی‫گرم بر لیتر نانوذره و 180 دقیقه بود.

با توجه به نتایج مطالعه حاضر، روش فتوکاتالیستی تحت تاثیر تابش نور فرابنفش (UV) و نانوذرات دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی تابعی از pH، زمان تماس، غلظت مالاشیت سبز و نانوذره بود. همچنین می توان گفت، روش مناسبی برای حذف مالاشیت سبز از محلول های آبی می باشد.