ارزیابی تناسب اراضی استان گلستان جهت کشت نخودفرنگی بر اساس عوامل اقلیمی

توسعه و حفظ توازن بوم شناختی زمانی محقق خواهد شد که از سرزمین به تناسب قابلیت ها و توانمندی های آن استفاده گردد. در بسیاری از موارد، سامانه‏های تحت کشت محصولات دارای عملکرد پایینی هستند که علاوه بر مسایل مدیریتی، توانمندی‏های اقلیمی منطقه نیز گاهی به عنوان عامل محدودکننده وارد عمل می‏شوند. بر این اساس، شناسایی توانمندی های سرزمین پیش از بارگذاری فعالیت های گوناگون بسیار حایز اهمیت است. در همین راستا به منظور ارزیابی اراضی کشاورزی استان گلستان برای کشت نخودفرنگی بر اساس بارش و دما، از سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS و روش ترکیبی خطی وزنی WLC استفاده شد. اطلاعات درباه نیازهای زراعی گیاه و متغیرهای اقلیمی که شامل حداکثر و حداقل دما، دمای متوسط و بارندگی می باشند، از سازمان ها و منابع علمی موجود جمع آوری و نقشه های موردنیاز تهیه گردید. برای استانداردسازی داده ها از منطق فازی و برای وزن دهی معیارها از روش تحلیل سلسله مراتبیAHP استفاده شد. در نهایت، با استفاده از روش ترکیب خطی وزنی WLC در محیط نرم افزار TerrSet نقشه پتانسیل کشت نخودفرنگی تهیه گردید. نتایج وزن دهی معیارها با روشAHP نشان داد که بارندگی مطلوب دوره رشد با ضریب 2890/0 و حداقل دمای تاریخ کاشت با ضریب 0364/0 به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیر را در تعیین وضعیت مناطق جهت کشت محصول داشتند. همچنین در نقشه برونداد حاصل از روش ترکیبی خطی وزنی مشخص گردید که بخش کوچکی از اراضی واقع در مرکز و غرب استان و مناطق حاشیه شمال شرقی و جنوب شرقی شرایط نامساعدی جهت کشت نخودفرنگی دارند. استعدادسنجی اراضی استان نیز نشان داد که 02/26 درصد از مساحت کل استان بسیار مستعد و 42/48 درصد مستعد می باشند.