استخراج وزیکول های غشای خارجی سویه واکسینال بردتلا پرتوسیس به عنوان اولین قدم مطالعاتی کاندیدای واکسن علیه عفونت سیاه سرفه

پرتوسیس هنوز به عنوان یکی از مشکلات بهداشت جهانی مطرح است. افزایش این بیماری در دهه اخیر به دلیل جایگزینی واکسن های سلولی دارای عوارض جانبی با واکسن ایمن تر آسلولار و همچنین تنوع ژنتیکی باکتری می باشد. با توجه به اینکه وزیکول های غشای خارجی (OMVs) بدست آمده از بردتلا پرتوسیس حاوی ایمونوژن های سطحی در ساختار خود است، می تواند به عنوان کاندیدای کاربردی واکسن پرتوسیس مطرح شود.

سویه واکسینال BP134 بردتلا پرتوسیس در شرایط استاندارد کشت داده شد و وزیکول ها با روش تغییر یافته و بدون استفاده از اولتراسانتریفیوژ استخراج شدند. وزیکول های جدا شده توسط میکروسکوپ الکترونی عبوری بررسی و میزان غلظت پروتئین با استفاده از روش برادفورد مشخص گردید. بررسی بیان فاکتورهای بیماری زا با استفاده ازSDS-PAGE  و صحت بیان پروتئین ها با تکنیک وسترن ایمونوبلات تایید شدند. در پایان آزمون پیروژنی و سمیت غیر طبیعی بر روی وزیکول های استخراج شده انجام شد.

ریخت شناسی وزیکول ها با اندازه بین 40 تا 200 نانومتر تایید گردید. غلظت پروتئین وزیکول های استخراج شده 600 میکروگرم مشخص شد. بررسی بیان با SDS-PAGE  و وسترن وجود فاکتورهای بیماری زا با حضور باندهای پرتوسیس توکسین، فیلامنتوس هماگلوتینین و پرتاکتین را با استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال در OMVs سویه واکسینال تایید کرد. نتیجه آزمون پیروژنی و سمیت غیر طبیعی روی نمونه ها منفی بود.

 نتایج نشان می دهد که روش ارایه شده، روشی ساده و کارآمد برای جداسازی OMVs بردتلا پرتوسیس است و OMV جدا شده می تواند به عنوان کاندیدای نسل جدیدی از واکسن پرتوسیس به تنهایی یا در ترکیب با ادجوانت ها جهت طراحی واکسن های آسلولار در آینده مطرح باشد.