تبیین مدل فرآیند علی مولفه های انعطاف پذیری

ازآنجایی که در نظر گرفتن ویژگی انعطاف پذیری سبب می شود تا افراد بتوانند در طول دوران زندگی خود مطابق با شرایط و نیازهای متغیر خود، شرایط زندگی در راستای وضعیت مطلوب تر تغییر دهند. براین اساس انعطاف پذیری از گذشته موردتوجه طراحان بوده است. بررسی اصل انعطاف پذیری به عنوان یکی از عوامل افزایش کیفیت در زندگی افراد با توجه به سابقه ی غنی ای که معماری ایران در این زمینه دارد، بحثی بااهمیت و قابل توجه است.

سوالات پژوهش حاضر در راستای شناخت مفهوم انعطاف پذیری و همچنین مولفه های این مفهوم و شناخت رابطه ی بین مولفه ها می باشد.

هدف اصلی تحقیق مشخص شدن ارتباط میان مولفه های انعطاف پذیری می باشد.

 این پژوهش تحلیلی – توصیفی با رویکرد کیفی از روش فرآیند علی برای شناسایی ارتباط میان مولفه های انعطاف پذیری استفاده می کند تا با برقراری ارتباط علی میان مطالب موردمطالعه و بحث، در چند گام به پاسخ پرسش مطرح شده برسد.به طور کلی فرآیند علی، نوعی مرتبط نمودن گزاره ها و مفاهیم به شیوه منطقی می باشد که درنهایت می توان از نتیجه مرتبط نمودن گزاره ها و مفاهیم، به خلق نظریه رسید.

در قالب این پژوهش ابتدا به بررسی مقوله انعطاف پذیری و اهمیت آن پرداخته می شود و سپس به تبیین این واژه از دیدگاه صاحب نظران پرداخته خواهد شد. در گام بعدی، مفهوم انعطاف پذیری با توجه به مولفه های آن شرح داده خواهد شد و اصول و ویژگی های ساختاری و بنیادین هرکدام از مولفه ها بیان می شوند. در آخرین مرحله و نتیجه گیری تحقیق به ارزیابی مولفه های انعطاف پذیری و بیان رابطه ی آن ها پرداخته می شود. نتایج این پژوهش حاکی از آن دارد که استراتژی سیستم های ساختمانی و همچنین فضاهای خدماتی همان مولفه ی تفکیک و تجمیع انعطاف پذیراست؛ همچنین مولفه ی جا به جایی فصلی و روزانه نیز بازتعریف استراتژی طراحی معماری است و مولفه ی فضای چند عملکردی انعطاف پذیرنیز همان استراتژی تجهیز کردن برای استفاده انعطاف پذیری فضا می باشد.