تحلیل ابهام صبر موسی (ع) در آیات قرآن بر مبنای اصل تشابک دلالتی

صبر موسی (ع) از موضوعاتی است کهدر قرآن به انحاء گوناگونی با آن برخورد شده است. در آیه 67 کهف، به عدم استطاعت موسی بر صبر تصریح شده و مدلول برخی آیات مانند آیه 15 سوره قصص نیز، این موضوع را تایید می نماید؛ اما آیات فراوانی نیز در قرآن موجود است که چارچوب صبر موسی را در شیونات مختلف حیات و رسالتش به نمایش می گذارد. افزون بر این، دیدگاه های متفاوت مفسران در تبیین مفهوم عدم استطاعت موسی بر صبر نیز به این ابهام، افزوده است. تشابک دلالتی که به پیوستگی و درهم تنیده بودن دلالت های آیات قرآن اشاره دارد، یکی از راه های رفع ابهام موجود میان این آیات است. این مقاله تلاش نموده از رهگذر تشابک دلالتی و با روش توصیفی تحلیلی، چیستی صبر موسی را تحلیل نموده و پرده از ابهام صبر موسی در قرآن بردارد. رهیافت ها حاکی از آن است که تشابک دلالتی، سطوح بالایی از صبر و صلابت موسی را در مراحل مختلف زندگی و به ویژه امر رسالت، نمایان می سازد و قراین موجود در آیات نشان می دهد که استطاعت نداشتن، ناظر به مفهومی خاص و دوره ای خاص بوده و از مقام والای صبر موسی (ع) نمی کاهد.