مصداق شناسی واژه «طلح» در قرآن با تاکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی

طبق آیات قرآن کریم، بهشت سرای سرسبز و خرمی است که درختان مختلفی را در خود جای داده است. یکی از این درختان، «طلح» است. توصیف این درخت در قرآن کریم با واژه «منضود» از یک سو و هم نشینی آن با درخت «سدر» از سوی دیگر، سبب شده که مترجمان و مفسران در معنای واژه «طلح»، اختلاف نظر داشته باشند. برخی آن را درخت سنط یا اقاقیا، برخی دیگر شکوفه خرما و دیدگاه غالب آن را درخت موز دانسته است. این نوشتار با بهره گیری از روش توصیفی تحلیلی، به بررسی لغوی، تفسیری و گیاه شناسی واژه «طلح» پرداخته و مطابقت این واژه را با درخت اقاقیا و موز مورد ارزیابی قرار داده است. بررسی های واژه شناسی و تفسیری و همچنین نیازمند ی های محیطی این دو درخت نشان می دهد که سنط یا اقاقیا، بیشترین مطابقت را با واژه «طلح» دارد.