افتراقی‌سازی تشریفات دادرسیِ کودکان و نوجوانان در ایران

از آنجایی که کودکان و نوجوانان اوصاف زیستی خاص خود را دارند و عوامل ارتکاب جرم در آنها متفاوت است، دادرسی کیفری خاص خود را نیز طلب می کنند. این شیوه دادرسی دادرسی از دو بعد با تشریفات خاص دادرسی و نهادهای خاص دادرسی شناخته می شوند که در این مقاله به تشریفات افتراقی رسیدگی پرداخته شده است. این تشریفات چه در مرحله پیش از رسیدگی و چه در مرحله رسیدگی و پس از آن در راستای حمایت از کودک بزهکار بوده و سعی بر آن دارد که پیامدهای منفی دادرسی کیفری رسمی را در خصوص این افراد به حداقل برساند و از همین روست که با نگاهی ملایم تر کودکان را موضوع اقدامات نیمه کیفری و یا غیرکیفری در فرایند دادرسی قرار داده است. عدم تحقیق توسط ضابطان، ممنوعیت بازداشت، غیرعلنی سازی دادرسی، تشکیل پرونده شخصیت و موارد از این دست، راهکارهایی است که قانونگذار در این فرایند به آنها توجه داشته و مورد حکم قرار داده است. هدف پژوهش: با توجه به اهمیت و ضرورت سیاست گذاری خاص در زمینه دادرسی کیفری کودکان و نوجوانان، رسیدن به یک شناخت از وضعیت موجود الزامی است. هدف پژوهش حاضر از بعد شناختی، رسیدن به شناختی حداقلی از وضعیت موجود در حقوق کیفری ایران است.

پژوهش حاضر با روش تحلیل محتوا سعی بر آن دارد تا با نگاهی انتقادی نسبت به حقوق کیفری ایران، مهمترین زمینه ها و چالش های افتراقی شدن دادرسی کودکان و نوجوانان را تحلیل کند.