مقایسه استفاده واژینال استرادیول با مصرف خوراکی آن در بیماران با آندومتر نامناسب:یک مطالعه مشاهده ای
ضخامت آندومتر (EMT) به عنوان شاخصی از پذیرش آندومتر و یک عامل پیش آگهی در IVF/ICSI شناخته شده است. آندومتر نازک منجر به کاهش میزان بارداری و لانه گزینی و افزایش احتمال سقط جنین می شود. بیمارانی که برای FET آماده می شوند، نیاز به مکمل استروژن اضافی یا مداخلات دیگری در صورت آندومتر نازک دارند.
این تحقیق به منظور مقایسه نتایج بالینی آمادگی آندومتر با استفاده از قرص استرادیول والرات بصورت خوراکی و واژینال در بیمارانی که ضخامت آندومتر نازک دارند، انجام شده است.
این یک مطالعه سطح مقطعی، شامل 79 بیمار (سیکل) که تحت درمان انتقال جنین فریز قرار گرفتند می باشد. آماده سازی آندومتر با استفاده از قرص استرادیول والرات از روز دوم قاعدگی آغاز شد. در روز 13 قاعدگی، در صورتی که ضخامت آندومتر کمتر از 7 میلی متر بود، در گروه خوراکی (OE)، بیماران قرص استرادیول والرات را ادامه دادند. اما در گروه واژینال (VE)، بیماران قرص استرادیول والرات را بصورت واژینال استفاده کردند. حاملگی شیمیایی، حاملگی بالینی و سقط زودرس جنین بین دو گروه مقایسه شد.
نرخ سقط زودرس در گروه VE در مقایسه با گروه OE کمتر بود (5/2% در مقابل 8/18%، 40/0=p) با وجودی که بیماران گروه VE میزان کمتری بارداری شیمیایی را در مقایسه با گروه 25% (OE در مقابل 4/34%، 440/0 p=) نشان دادند، میزان بارداری بالینی برای آنها بیشتر بود (5/22% در مقابل 6/15%، 644/0=p)، به ویژه در افراد بالای 34 سال (5/37% در مقابل 1/11، 355/0=p.).
تجویز واژینال قرص های استرادیول در زنان مبتلا به آندومتر نازک، منجر به نرخ قابل قبول حاملگی و میزان پایین سقط جنین زودرس، به ویژه در افراد مسن که بیشتر در خطر وقوع حوادث ترومبوآمبولیک هستند می شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.