اثر حفاظتی عصاره گیاه سراتونیا سیلیکوا (خرنوب) بر بیان ژن پروتامین، عملکرد و بافت بیضه در موش های صحرایی بالغ تیمار شده با دوکسوروبیسین: یک مطالعه تجربی

اسپرماتوژنز فرآیندی پیچیده است که تحت تاثیر ژن های بسیاری قرار دارد.

این مطالعه به منظور بررسی اثرات احتمالی عصاره هیدروالکلی سراتونیا سیلیکوا بر اسپرماتوژنز و بیان ژن پروتامین در موش های صحرایی تحت درمان با دوکسوروبیسین انجام شد.

56 سر موش صحرایی نر بالغ با محدوده سنی 5/2 الی 3 ماه (10±210 گرم) به 8 گروه 7 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل تحت درمان قرار نگرفت. گروه شم به صورت درون صفاقی 3/0 میلی لیتر آب مقطر دریافت کرد. گروه کنترل منفی 3 میلی گرم بر کیلوگرم دوکسوروبیسین یک بار در هفته به مدت 28 روز به صورت درون صفاقی دریافت کرد. گروه کنترل مثبت دوز حداکثر عصاره سراتونیا سیلیکوا (600 میلی گرم بر کیلوگرم) را به مدت 48 روز به صورت دهانی دریافت کرد. گروه های تجربی 1، 2 و 3 به ترتیب 150، 300 و 600 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره هیدروالکلی سراتونیا سیلیکوا به مدت 48 روز به صورت دهانی و همچنین 3 میلی گرم بر کیلوگرم دوکسوروبیسین یک بار در هفته به مدت 28 روز دریافت کردند. در مطالعه بافت شناسی بیضه از رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ایوزین استفاده شد و در اندازه گیری سطح سرمی تستوسترون از روش ELISA استفاده شد. اسپرم اپیدیدیم در تانک ازت نگهداری و سپس جهت بیان ژن پروتامین با روش Real Time- PCR استفاده شد.

میانگین وزن بدن (009/0 =p)، وزن بیضه (001/0  ≤p)، حجم بیضه (001/0 ≤p)، سطح تستوسترون (022/0=p)، تعداد سلول های لیدیگ   (014/0=p)، اسپرماتوگونیا (046/0=p)، اسپرماتوسیت (025/0=p)، اسپرماتید (006/0=p) و همچنین بیان ژن پروتامین (008/0=p) در گروه تجربی 2 نسبت به گروه کنترل منفی به طور معنی داری افزایش یافت. گروه تجربی 2 منجر به بازسازی بافت بیضه گردید.

عصاره سراتونیا سیلیکوا تاثیر محافظتی بر صدمات بیضه ای ناشی از دوکسوروبیسین دارد.