چالش های ریزپوشانی پروبیوتیک ها به روش خشک کن افشانی

در سال های اخیر توجه به مصرف محصولات غذایی و دارویی پروبیوتیک با توجه به خواص سلامت بخشی آن ها رو به افزایش بوده است. همواره نگهداری و زنده مانی این باکتری ها چه در محصولات و چه طی عبور از دستگاه گوارش مورد بررسی و یکی از عوامل چالشی بوده است. روش خشک کردن یکی از گزینه های مهم و کاربردی برای پایدار نمودن و استفاده آسان و سریع از سویه های میکروبی از جمله سویه های پروبیوتیک می باشد. در بین روش های مختلفی که برای ریزپوشانی وجود دارد؛ روش خشک کردن افشانی یکی از روش های مهم خشک کردن با قابلیت استفاده در حجم و اندازه صنعتی می باشد. بهینه نمودن پارامترهای تاثیرگذار بر روی کشت و جداسازی باکتری های پروبیوتیک، فاکتورهای خشک کن افشانی و انتخاب مواد مناسب برای دیواره ریزپوشانه ها از مهم ترین و پرچالش ترین موارد در بهینه سازی استفاده از این روش در مقیاس صنعتی می باشد. در این مقاله مروری عوامل موثر بر زنده مانی و مقاومت باکتری در مرحله قبل از ورود به خشک کن افشانی و عوامل موثر بر زنده مانی باکتری های پروبیوتیک طی مرحله خشک کردن افشانی بحث شده است. همچنین معیارهای مهم انتخاب مواد دیواره ریزپوشانه و آزمون هایی که اغلب بر روی ریزپوشانه های پروبیوتیک حاصل از خشک کن افشانی انجام می گردد؛ مورد بررسی قرار گرفته است.