بررسی ضریب اطمینان استفاده از نگاره انحراف معیار گاما در مطالعه های چینه نگاری سکانسی سازند داریان، بخش مرکزی خلیج فارس

باوجود اهمیت بسیار زیاد نگاره گاما در تعیین واحدهای سکانسی به علت تغییرات کم دامنه این نگاره در سازندهای کربناته، مطالعه های محدودی روی آن انجام شده اند. در مطالعه حاضر، 110 متر رسوبات چاهی از سازند داریان در بخش مرکزی خلیج فارس با استفاده از 390 مقطع نازک میکروسکوپی و داده های نگاره گاما بررسی شد. تحلیل رخساره ای انجام شده به شناسایی 9 ریزرخساره در پنج زیرمحیط منجر شد که در پلت فرم رمپ کربناته نهشته شده اند. تغییرات سطح آب دریا در زمان رسوب گذاری سازند داریان به تشکیل سه سکانس رسوبی کامل رده سوم انجامیده است. به منظور تعیین مرزها با روش انحراف از معیار نگاره گاما، هر داده نگاره گاما از متوسط داده ها در کل چاه کسر شد و سپس مقادیر به دست آمده با یکدیگر جمع شدند تا مقدار تجمعی انحراف از معیار محاسبه شود. این روش در تحلیل مرتبه اول توانست سه بخش و مرزهای اصلی را مشخص کند و در تحلیل مرتبه دوم که به شکل جداگانه روی هریک از سه بخش اول انجام شد، سایر مرزهای سکانسی (به جز مرزی در عمق 2/1127 متری) شناسایی شدند. تطابق خوب این روش با مطالعه های چینه نگاری سکانسی در زمینه سکانس های رده سوم که بر مبنای داده های رخساره ای تعیین شده اند، گویای ارزشمندبودن این ابزار کمکی در تعیین مرزهای سکانسی است.