بررسی نوسانات سطح نسبی آب دریا طی نهشته شدن سازند گورپی برمبنای داده های پالینولوژیکی در غرب دهلران

به منظور بررسی محیط رسوبی سازند گورپی در برش بیشه دراز در جنوب استان ایلام از عوامل مختلفی ازجمله تنوع و فراوانی داینوسیست ها، نسبت داینوسیست های پریدینویید به گونیالاکویید (P/G)، مطالعات پالینوفاسیسی و فاکتورهای حفاظت از مواد آلی استفاده شد. از ابتدای سازند گورپی به سن کمپانین تا لایه های شیلی قسمت فوقانی بخش آهکی سیمره (لوفا) شامل دوکفه ای های ریز و خرده های خشکی، شرایط پس رونده را شاهد هستیم. بخش آهکی سیمره خرده های ماکروفسیلی در زمینه ای از رسوبات تخریبی سست و در جهات مختلف به صورت خردشده و در لایه مارنی به هم خورده دارد که احتمالا این عضو آهکی نابرجا بوده و روی سطح بالاآمدگی حوضه نهشته شده است. افزایش سطح نسبی آب در ابتدای ماستریشتین باعث ایجاد شرایط پایدار برای حفظ شدگی مواد ارگانیکی می شود. روی آن عضو آهکی امام حسن با درصد زیادی از مواد آمورف تیره رنگ قرار می گیرد که نشان دهنده محیطی عمیق است. این عضو با مارن های انتهای ماستریشتین پوشیده می شود. بررسی های فسیل شناسی، رسوب شناسی و مشاهدات صحرایی در این پژوهش، وقفه ای رسوبی را در گذر از مرز کرتاسه- پالیوژن در این برش نشان می دهد. پس از مرز برمبنای شواهد لیتولوژیکی و پالینولوژیکی تا شیل های ارغوانی رنگ سازند پابده، پیشروی و بالاآمدگی سطح آب دیده می شود. انطباق نسبتا خوب منحنی تغییرات سطح آب با منحنی های تغییرات جهانی سطح آب حاکی از تاثیرپذیری زیاد این نهشته ها از تغییرات ایوستازی است.