بررسی سطح آگاهی، نگرش و کاربست به روش خوداظهاری در مادران دارای کودک 12 تا 36 ماهه در خصوص تغذیه کودک در استان قم و عوامل مرتبط با آن

اولین و مهم ترین پل ارتباطی مادر و کودک تغذیه است. آگاهی، نگرش و عملکرد تغذیه ای مادر در مراحل رشد و تکامل کودک تاثیر دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین سطح آگاهی، نگرش و کاربست به روش خوداظهاری در مادران دارای کودک 12 تا 36 ماهه در خصوص تغذیه کودک در استان قم و عوامل مرتبط با آن انجام شد.

این مطالعه به صورت توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی انجام شد. از بین 28 مرکز خدمات جامع سلامت شهر قم، سه مرکز که در بخش های کم برخوردار، متوسط و برخوردار شهری واقع شده بودند، به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. سپس 120 مادر وارد مطالعه شدند که کودکان 12 تا 36 ماهه داشتند. میزان آگاهی نگرش و کاربست تغذیه ای به روش خوداظهاری در مادران با استفاده از پرسش نامه بررسی شد. داده ها پس از جمع آوری از طریق نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون های آماری تی، تحلیل واریانس (ANOVA) و همبستگی پیرسون تجزیه وتحلیل شد.

یافته ها:

55 درصد از کودکان دختر بودند. 3/68 درصد از مادران نگرش تغذیه ای خوب، 3/58 درصد آگاهی تغذیه ای خوب و 40 درصد کاربست تغذیه ای خوب داشتند. بین آگاهی (018/0=P) و کاربست تغذیه ای مادران (015/0=P) با مدرک تحصیلی آنان ارتباط معناداری مشاهده شد. بین آگاهی، نگرش و کاربست تغذیه ای مادران با شغل مادران، جنسیت کودکان، سابقه ارجاع قبلی کودکان، تعداد فرزندان خانواده و رتبه تولد کودکان در خانواده ارتباط معنی داری مشاهده نشد (05/0>P).

نتیجه گیری:

 با توجه به اینکه سطح آگاهی نگرش و کاربست تغذیه ای مادران میزان مطلوبی نداشت، لزوم ارتقای سطح آگاهی مادران و به تبع آن کاربست و نگرش تغذیه ای مادران باید مدنظر قرار گیرد.