سهم سلامت معنوی، خوش‌بینی و بخشش در پیش‌بینی بهزیستی روان‌شناختی دانشجویان دانشگاه

هدف این پژوهش، تعیین سهم هر یک از متغیرهای سلامت معنوی، خوش‌بینی و بخشش در پیش‌بینی بهزیستی روان‌شناختی دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز دولت‌آباد بود. جامعه آماری پژوهش، همه دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز دولت‌آباد در سال تحصیلی 94-95 بودند. نمونه پژوهش 120 نفر دانشجویان از بین 1477 دانشجوی رشته‌های مختلف این دانشگاه بود که به شیوه تصادفی و خوشه‌ای انتخاب شدند. روش تحقیق همبستگی از نوع پیش‌بین بوده است. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه‌های (Rif,1980)، پرسشنامه سلامت معنوی از دیدگاه اسلام (Mousavi Moghaddam,2012)، پرسشنامه جهت‌گیری به زندگی (LOT) (Carver & Shire,1985) و پرسشنامه بخشودگی بین فردی (IFI) (Ehteshamzadeh,2010) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که میانگین بهزیستی روان‌شناختی دانشجویان 51/66 است. نتایج تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام نیز نشان داد که سلامت معنوی به‌طور معناداری بهزیستی روان‌شناختی دانشجویان را پیش‌بینی می‌کند (0001/0= P)، اما افزودن هریک از متغیرهای خوش‌بینی و بخشش به متغیر سلامت معنوی باعث افزایش معناداری قدرت پیش‌بینی بهزیستی روان‌شناختی دانشجویان نمی‌شود. نتایج آزمون فرضیه‌های فرعی نیز نشان داد که نمرات بهزیستی روان‌شناختی با سلامت معنوی، خوش‌بینی و بخشش دانشجویان رابطه دارد.